مراسم بزرگداشتی برای هنرمندان درگذشته در سال 1393 برگزار و یاد و خاطره آنها گرامی
داشته شد.
در ابتدای این مراسم که با همکاری معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران و خانه هنرمندان ایران برگزار شد، ارکستر سمفونیک تهران سرود ملی و دو قطعه کلاسیک را به رهبری نادر مشایخی اجرا کرد. محمد سریر - رئیس شورایعالی خانه هنرمندان ایران - نیز به اهمیت فرهنگ و هنر کشور و ماندگاری آن اشاره و اظهار کرد: «همه‌چیز می‌تواند از دست برود، ولی آن اعتلای بینش و اندیشه و اتکای به فرهنگ و هنر خودی، که هم روینده است و هم رویاننده، برای نسل‌های بعدی می‌ماند.»
دکتر محمد سریر گفت: « من بیش از 50 سال است که در عرصه های مختلف دیده ام که هنر و فرهنگ چیز دیگری است. سال ها در حوزه دیپلماسی، در علم ثروت و اقتصاد و همان چیزی که ما ثروت ملت می دانیم و امور بین المللی و آن چیزی که تصور می کنیم که در معادلات امکانات مالی و اعتباری به دست بیاوریم بودم، ولی دانستم که اعتبار و احترام چه در این سرای و چه در سرای باقی در فرهنگ و هنر است.
هم برای فرد و هم برای یک ملت، همه چیز می تواند با مسائل دیگر از دست برود. حتی ممکن است در یک دوره کوتاه برای یک ملت شرایطی پیدا شود که مناسب باشد. اما آن اعتلای بینش و ارتقای اندیشه و اتکای به فرهنگ و هنر خودی که روینده و رویاننده است برای نسل های بسیار باقی می ماند. این زاینده و شکوفنده است و دستاورد اش برای سرفرازی یک ملت، بسیار اثر گذار است.» در ادامه مراسم کلیپی همراه قطعه لالایی با صدای محمد نوری اثر ناصر حسینی با تصاویری از هنرمندان سفرکرده سال 93 پخش شد و سپس برزو ارجمند، بازیگر و فرزند زنده یاد انوشیروان ارجمند به نمایندگی از خانواده هنرمندان درگذشته سال 93 پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «یادم نمی آید که آخرین باری که برای پدرم نامه نوشتم چه زمانی بود، ولی امروز برای او نامه نوشتم.» در ادامه نیز برزو ارجمند متن نامه را خطاب به پدر مرحومش قرائت کرد. او در این نامه که با بغض و گریه آن را قرائت می‌کرد، گفت: «آری هشتاد و هفت روز است که دیگر صدایت را نمی‌شنوم. تو را جانشینی نیست و دلم برایت تنگ شده است.» علی نصیریان - بازیگر پیشکسوت - دیگر سخنران این برنامه بود که در ادامه حاضران مراسم را همراه سخنان خود کرد.
«بابت تاثری که برزو ارجمند دارد خیلی متاسفم و من پدرش را پنجاه سال می شناختم ولی می خواهم بگویم اینقدر متاثر نباشند. من الان صدای محمد نوری را شنیدم. نوری نمرده است وقتی صدای او را می شنوم، روح من تازه می شود.» «سازنده اصلی فرهنگ و هنر، خود مردم هستند نه دولت و شهرداری و حکومت. وقتی من به تاریخ تئاتر نگاه می‌کنم می‌بینم تئاتر ما همیشه متکی به خود آدم‌ها بوده است.»او در ادامه به ماندگاری کار هنرمندان اشاره کرد و یاد آور شد: «یکی از ابعاد تفاوت هنرمند با انسان‌های عادی این است که نمی‌میرد و ماندگار است. یکی از امتیازات کار ما این است که ماندگار است. در زمینه سینما و تئاتر، کارِ خودم پنجاه و اندی سال است که این عزیزان مانند مرتضی احمدی را می‌شناسم. چطور می‌شود که فولکلور و پیش‌پرده‌های تهران را فراموش کنیم. چقدر در آن دوره آرامش داشتیم، درست است که ماشین و تجدد خوب است ولی آن آرامشی را که داشتیم از دست دادیم.»
محمدباقر قالیباف - شهردار تهران - نیز در سخنانی بیان کرد: «من به قصد حضور در این جمع آمدم و قصد صحبت نداشتم. ولی بعضی از سخنان اساتید بزرگوار و عزیرانی که به حق سخنان زیبایی را مطرح کردند و این نکته را باید عرض کنم که همه ملت و مردم ما با همه وجود این را درک می‌کنند که اگر هنرِ هنرمندان ما نبود، چه عزیزانی که در این سال و در سال‌های گذشته از دستشان دادیم و چه هنرمندانی را که در کنار خود داریم و این فرصت را مغتنم بشماریم.» در پایان این مراسم، با تقدیر از خانواده‌های هنرمندان فقید، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران نیز به پاس حمایت‌های شهرداری تهران از فعالیت‌های فرهنگی و هنری این نهاد، تابلوی عکسی از قله دماوند را به شهردار تهران اهدا کرد. قالیباف همچنین با اشاره به درگذشت مرتضی پاشایی، این تابلو را به خانواده این هنرمند تقدیم کرد.