در پژوهشی جدید محققان به این نتیجه رسیده‌اند که در دوران بارداری تحمل گرما کاهش می‌یابد. هورمون‌های بارداری، به‌ویژه پروژسترون، باعث افزایش تولید گرما در بدن می‌شوند که به آن «اثر گرمازایی» گفته می‌شود. همچنین زنان باردار دمای پایه بدن بالاتری دارند و ضربان قلب آن‌ها نیز سریع‌تر است که منجر به گرمای بیشتر و سخت‌تر شدن فرآیند خنک شدن بدن می‌شود. وقتی بدن در معرض گرمای بیش از حد قرار می‌گیرد، مکانیسم اصلی آن برای خنک‌سازی، تعریق است که منجر به از دست دادن الکترولیت‌ها، نمک‌ها و در نهایت کم‌آبی می‌شود. این وضعیت باعث افت فشار خون، سرگیجه و خستگی می‌شود. همچنین وقتی زن باردار دچار گرمای شدید یا کم‌آبی بدن می‌شود، جریان خون به جفت کاهش می‌یابد. این وضعیت می‌تواند منجر به سقط جنین، تولد نوزاد با وزن کم، مرده‌زایی و زایمان زودرس شود.
این میان برخی مطالعات حتی نقص‌های قلبی در نوزاد را با قرار گرفتن بیش‌ازحد در معرض گرما در کشورهایی با اقلیم گرمسیری، مانند هند، مرتبط دانسته‌اند. خستگی، سرگیجه، غش کردن، کم‌آبی بدن، خشکی زبان، پوست سرد و مرطوب به دلیل تعریق زیاد، تهوع، استفراغ و سردرد، افزایش ضربان قلب یا ضربان ضعیف، از علائم گرمازدگی خفیف به شمار می‌آیند. گیجی، لکنت زبان، تنفس سریع، افزایش شدید دمای بدن و گاهی اوقات تشنج نیز از علائم گرمازدگی شدید هستند. اما برای در امان ماندن از گرمازدگی چه باید کرد؟ در خانه ماندن در ساعات اوج گرما، خنک نگه‌داشتن بدن، استفاده از لباس مناسب، محافظت از پوست، آبرسانی مداوم، جایگزینی الکترولیت‌ها، همراه داشتن وسایل خنک‌کننده، و... جزو مواردی هستند که پزشکان برای فرار از گرمازدگی آن‌ها را توصیه می‌کنند.