[ شهروند] سازمان نجات کودکان اعلام کرد، یک ماه پس از زلزله ویرانگر میانمار، بیش از 40 هزار نفر در چادرها و سایر پناهگاه‌های موقت زندگی می‌کنند و فعالیت‌های لرزه‌ای مداوم، بازگشت آنها به خانه‌هایشان یا آغاز تعمیرات را غیرممکن ساخته است.زمین لرزه ای به بزرگی ۷.۷ ریشتر ، که قوی ترین زمین لرزه در یک قرن اخیر است ، در ۸ فروردین ماه مرکز میانمار را لرزاند و بسیاری از ساختمان ها را به تلی از آوار تبدیل کرد. گزارش شده است که حداقل 3 هزار و 700 نفر جان خود را از دست داده اند و 4 هزار و 800 نفر دیگر زخمی شده اند، اگرچه احتمالاً ارقام واقعی بسیار بیشتر است، زیرا چالش ها در جمع آوری داده ها و گزارش دهی ناقص، درک مقیاس کامل فاجعه را دشوار می کند.
وبا و عفونت های پوستی در کمین آوارگان میانمار
حدود 200 هزار نفر، از جمله زنان و کودکان، بر اثر زلزله آواره شده‌اند که تقریبا 42 هزار نفر از آنها در ۱۴۵ پناهگاه موقت ساخته شده از موادی زندگی می‌کنند که نمی‌توانند در برابر شرایط آب و هوایی شدید مانند باران‌های سنگین و گرمای شدید مقاومت کنند.بسیاری از آوارگان همچنین به منابع مطمئن آب تمیز برای آشامیدن و شستشو دسترسی ندارند که برای محدود کردن شیوع بیماری‌های ناشی از آب و پشه‌ها مانند وبا و دنگی و عفونت‌های پوستی بسیار حیاتی است.
چوب و برگ در فصل بارندگی محافظ آوارگان نیست
لرزه های روزانه نگرانی هایی را در مورد امکان تعمیر یا بازسازی سازه‌ها قبل از فصل بارندگی میانمار که معمولاً از ماه مه (اردیبهشت) آغاز می‌شود، ایجاد کرده است. باران های شدید زودهنگام در اوایل این ماه، یک اردوگاه برای خانواده های آواره در نزدیکی دومین شهر بزرگ میانمار، ماندالای را زیر آب برد. تین تین، ۳۲ ساله، مادر یک کودک ۴ ساله، می گوید خانه او که از چوب ساخته شده بود، در زلزله آسیب دیده و به همین دلیل او با خانواده اش در یک زمین فوتبال در هوای باز و در معرض عوامل طبیعی می خوابید. از اوایل فروردین، آنها در یک پناهگاه موقت ساخته شده از ورقه‌های برزنتی سبز و بامبو زندگی می‌کنند که در حال حاضر کافی است، اما زمانی که گرمای شدید یا باران‌های سنگین ببارد، این سقف و دیواره دیگر جوابگوی امنیت و آسایش آنها نیست.
قبل از باران های موسمی باید وضعیت آوارگان به ویژه کودکان سامان یابد
جرمی استونر، مدیر منطقه‌ای موقت آسیا در سازمان نجات کودکان، می گوید:«کابوس برای کودکان در میانمار هنوز تمام نشده استبسیاری در پناهگاه‌های موقتی زندگی می‌کنند که در درازمدت کافی نیستند. جوامع همچنین نگران این هستند که چگونه ساختمان‌های مهم از جمله مدارس را قبل از شروع فصل باران‌های موسمی سالانه ترمیم کنند، فصلی که چالش‌های بیشتری را برای خانواده‌هایی که در حال حاضر با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند، به همراه خواهد داشت.»
سازمان نجات کودکان و شرکای آن در اکثر مناطق زلزله‌زده میانمار حضور دارند. مدیر منطقه‌ای موقت آسیا در سازمان نجات کودکان تاکید می کند:« ما شبانه‌روز در تلاش هستیم تا با ارائه اقلام امدادی اضطراری ضروری و نجات‌بخش به کودکان و خانواده‌هایی که خانه‌ها و وسایل خود را از دست داده‌اند، کمک کنیم. تا به امروز، سازمان نجات کودکان غذا، از جمله برنج، حبوبات، نمک و ماهی کنسرو شده و همچنین غذای آماده، را بین بیش از 22000 نفر توزیع کرده است. ما همچنین نزدیک به 10000 بسته لوازم ضروری خانگی اضطراری، از جمله تشک خواب، پشه‌بند، برزنت، طناب نایلونی و بامبو توزیع کرده و بیش از 600 پناهگاه برای زلزله‌زدگان برپا کرده‌ایم. ما همچنین فضاهای امنی را برای بازی و دریافت حمایت عاطفی کودکان فراهم کرده‌ایم.» سازمان نجات کودکان از سال 1995 در میانمار فعالیت داشته و خدمات مراقبت‌های بهداشتی نجات‌بخش، غذا و تغذیه، آموزش و برنامه‌های حمایت از کودکان را ارائه می‌دهد.