120 سال پیش در چنین روزی، برابر ٣ اردیبهشت ١٢٨٤ خورشیدی، کاسبان بازار تهران در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) متحصن شدند و از دولت خواستند وزیر بلژیکی کابینه را برکنار کند. این وزیر بلژیکی اما کسی نبود جز ژوزف نوز، معروف به «موسیو نوز»، رئیس کل گمرکات ایران در دوره سلطنت مظفرالدین شاه قاجار. درخواست دربار قاجار از دولت بلژیک برای فرستادن یک کارشناس امور مالی و مالیاتی، منجر به حضور موسیو نوز در ایران شده بود. نوز در کار خود متبحر بود و در اندک مدتی درآمد مالیاتی دولت را افزایش داد، اما به دلیل تبختر در برخورد با بازاریان، ملاکین و حتی روحانیون، در میان عامه مردم محبوب نبود. او همچنین از مالیات سنگین بستن بر اجناس روسی امتناع می‌کرد که همین موضوع، ایران را به بازار مصنوعات ساخت روسیه تبدیل کرد. این میان انتشار عکسی از نوز در حال استعمال قلیان، آن هم در البسه‌ای که لباس روحانیت را تداعی می‌کرد، صبر مردم را سرآورد. عین‌الدوله (نخست‌وزیر) تمایلی به رد کردن نوز نداشت، اما وارد شدن روحانیان بزرگی چون سیدعبدالله بهبهانی و سیدمحمد طباطبایی به ماجرا، کار دولت را سخت کرد. نوز در نهایت ایران را ترک کرد. این میان اما، اعتراضات مردمی و تحصن در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) را شاید بتوان نخستین تمرین مردم برای فشار آوردن به حکومت تلقی کرد. تمرینی که آزمون نهایی آن در برپایی نهضت مشروطه تجلی یافت.