پژوهشگران با بررسی الگوهای ورزشی، خواب و فعالیت قلبی 15 هزار نفر طی یک سال، دریافته‌اند که انجام تمرینات ورزشی در فاصله چهار ساعت پیش از خواب با تأخیر در به خواب رفتن، کاهش مدت خواب، افت کیفیت خواب، افزایش ضربان قلب شبانه در حالت استراحت و کاهش تنوع ضربان قلب مرتبط است. دو شاخص اخیر معمولاً با افزایش ریسک‌های قلبی و سایر مشکلات سلامت مرتبط شناخته می‌شوند. در حقیقت این مطالعه جدید نشان می‌دهد که انجام تمرینات ورزشی با شدت بالا در ساعات پایانی شب ممکن است کیفیت خواب را کاهش داده و با افزایش ریسک‌های مرتبط با سلامت همراه باشد. به طور کلی ورزش شدید در ساعات پایانی روز می‌تواند بدن را در وضعیت بالای هوشیاری حفظ کند. به همین دلیل، دستورالعمل‌های بهداشت عمومی همواره نسبت به انجام تمرینات ورزشی در نزدیکی زمان خواب هشدار داده‌اند.
برخی مطالعات پیشین این هشدارها را به چالش کشیده و تأکید کرده‌اند که ورزش شبانه لزوماً باعث اختلال در خواب نمی‌شود، اما مطالعات قبلی عمدتاً با نمونه‌های کوچک و در شرایط آزمایشگاهی انجام شده‌اند و اغلب شامل فعالیت‌هایی با فشار فیزیولوژیکی قابل توجه نبوده‌اند. اکنون ثابت شده است ورزش در ساعات پایانی شب، به‌ویژه زمانی که با فشار قابل توجه بر سیستم قلبی-عروقی همراه باشد، می‌تواند روند طبیعی خواب، ضربان قلب در حالت استراحت، و تنوع ضربان قلب را مختل کند. این موضوع ممکن است مرحله‌ای حیاتی از فرآیند بازیابی بدن را تحت تأثیر قرار دهد. مطابق با تعریف ارائه‌شده در این مطالعه، تمرینات «شدید» به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که منجر به افزایش مداوم نرخ تنفس، دمای مرکزی بدن، ضربان قلب و سطح هوشیاری ذهنی می‌شوند، مانند تمرینات تناوبی با شدت بالا، دویدن‌های طولانی یا مسابقات ورزشی.