[شهروند]   64 ‌سال پیش در چنین روزی، برابر ١9 آوریل ١٩٦١ میلادی، حمله ضدانقلابیون کوبایی تحت حمایت آمریکا به خلیج خوک‌ها (ساحل جنوبی کشور کوبا)، با شکست موجه شد و نیروهای وفادار به فیدل کاسترو موفق شدند توطئه براندازی طراحی شده توسط سازمان سیا را خنثی کنند. دو روز قبل از این واقعه، یعنی در تاریخ 17 آوریل، جان اف. کندی، رئیس‌جمهوری وقت ایالات متحده آمریکا دستور انجام عملیات نظامی بر ضد دولت انقلابی کوبا را صادر کرده بود. در همین روز و بلافاصله پس از صدور دستور کندی، تعدادی بمب‌افکن که از نیکاراگوئه به پرواز درآمده بودند، فرودگاه‌های نظامی کوبا را بمباران کردند، تا ضمن فلج‌کردن نیروی هوایی این کشور، زمینه را برای حمله زمینی آماده کنند. اما عملیات خلیج خوک‌ها در نهایت به یکی از بزرگترین ناکامی‌های تاریخ آمریکا خصوصاً سازمان سیا تبدیل شد، چرا که به عقیده بسیاری از کارشناسان نظامی اساس نقشه بر تجزیه و تحلیل‌های اشتباه سیا و پنتاگون بنا شده بود.

کوشش برای بازگرداندن دیکتاتور مطیع به کوبا
ژانویه ١٩٥٩ میلادی بود که رژیم دیکتاتوری فولخنثیو باتیستا، با سرازیر شدن یاران فیدل کاسترو و ارنستو چه‌گوارا از کوه‌های سیرامائسترا سقوط کرد و خیابان‌های ‌هاوانا به تسخیر انقلابیون کوبایی درآمد. رژیم باتیستا بهترین روابط را با واشینگتن داشت و از هر نظر مطلوب آمریکا بود، به همین دلیل خیلی زودتر از آن چه انتظار می‌رفت کاخ سفید سرنگونی نظام انقلابی کوبا را در دستور کار خود قرار داد. اما حمایت علنی اتحاد جماهیر شوروی از انقلاب کوبا و نزدیکی ایدئولوژیک بین یاران فیدل کاسترو و مسکو، دست آمریکایی‌ها را برای حمله نظامی مستقیم بسته بود. به همین خاطر کارشناسان و تحلیلگران سازمان سیا و وزارت دفاع ایالات متحده (پنتاگون) بعد از ماه‌ها بررسی نقشه‌های مختلف، نهایتاً طرح یک براندازی نظامی با مشارکت ضدانقلابیون کوبایی ساکن آمریکا را به کاخ سفید ارایه دادند.
ارتش 1700 نفره ضد انقلاب و مزدوران پولی
طرح براندازی دولت انقلابی کوبا در اواخر ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور مورد تأیید کاخ سفید قرار گرفت، اما اجرای آن به دوره ریاست‌جمهوری جان اف. کندی کشید. بودجه تخصیص داده شده برای عملیات براندازی معادل ١٣‌میلیون دلار، جهت آموزش و تجهیز یک نیروی نظامی به استعداد دو ‌هزار نفر بود. آموزش کوبایی‌های داوطلب برعهده سازمان سیا و پنتاگون قرار داشت، داوطلب‌هایی که برخی‌شان به دلیل تضاد ایدئولوژیک با نظام کاسترو و برخی نیز برای کسب پول به این عملیات پیوسته بودند. 17 آوریل 1964 میلادی، ١٧٠٠ کوبایی مسلح در خلیج خوک‌ها از قایق‌های خود پیاده شدند، غافل از این‌که عملیات آن‌ها از مدتی قبل لو رفته و انقلابیون کوبایی انتظارشان را می‌کشیدند. طرح براندازی در کمتر از 48 ساعت درهم شکست و این پیروزی ارزشمند نظام انقلابی کوبا را بیش از قبل قدرتمند کرد.