«تمامی یک انسان، از تمامی انسان‌ها ساخته شده و برابر کل آن‌ها ارزش دارد، و ارزش هر یک از آن با او برابر است.» 45 سال پیش، برابر 15 آوریل 1980 میلادی، ژان پل سارتر، فعال اجتماعی، نویسنده و فیلسوف شهیر فرانسوی در 75 سالگی درگذشت. جمله‌ای که ابتدای این متن در گیومه آمد را شاید بتوان خلاصه تفکر سارتر که در دنیای فلسفه به «اگزیستانسیالیسم» شهرت دارد، بیان کرد. این که در معرفی او از واژه ترکیبی فعال اجتماعی استفاده کردیم نیز هرگز بی‌مناسبت نیست، زیرا هنوز و همچنان اخبار و تصاویر مربوط به حضور او در جمع دانشجویان معترض فرانسوی در وقایع ماه می ١٩٦٨ پاریس در رسانه‌ها، سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی موجود است. آثار ادبی این فیلسوف انسان‌گرا در دنیای ادبیات شهرت خود را دارند و کتابخوان‌ها سالیان درازی است که از مطالعه رمان‌ها و نمایشنامه‌های او لذت می‌برند. سارتر در سال ۱۹۶۴ موفق به دریافت جایزه ادبی نوبل شد، اما از پذیرفتن این جایزه خودداری کرد و در نامه‌ای که به آکادمی نوبل نوشت تصریح کرد نمی‌خواهد نام او در فهرست دریافت‌کنندگان آن جایزه قرار گیرد. در کارنامه سیاسی سارتر همچنین می‌توان حمایت از مبارزات مردم ایران علیه شاه، مخالفت با جنگ ویتنام و جنگ‌افروزی آمریکا، همراهی با انقلاب کوبا و دفاع از مقاومت مردم شیلی در برابر دیکتاتوری آگوستو پینوشه را مشاهده کرد. نزدیک به ۵۰ هزار نفر از اهالی پاریس در خاکسپاری‌ سارتر شرکت کردند تا پرجمعیت‌ترین مراسم تشییع جنازه یک فیلسوف در قرن بیستم را رقم بزنند.