٤7 سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٥ فروردین ١٣٥٧ خورشیدی، امیر اسدالله علم، نخست‌وزیر ایران از 1341 تا ۱۳۴۲ خورشیدی، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و همچنین یکی از معدود افراد بسیار نزدیک به محمدرضا پهلوی، بر اثر ابتلا به بیماری سرطان خون در ٥٩ سالگی درگذشت. علم را شاید بتوان محرم اسرار پهلوی دوم به شمار آورد که اهم اوقات خود را با شاه می‌گذراند و در اغلب سفرهای تفریحی و سیاسی او را همراهی می‌کرد. نقش علم در بسیاری از تصمیمات دربار پهلوی، خصوصاً پس از انتشار یادداشت‌های روزانه‌اش بیش از پیش عیان شده است. علم در این یادداشت‌ها بیش از یک وزیر دربار و در واقع یک رفیق، مشاور، مشوق و همچنین عامل مطمئن شاه برای تهیه و تدارک تفریحات نامشروعی است که در روزنوشت‌ها از اسم رمز «گردش» برای توصیف آن‌ها استفاده شده است. دقیقاً به دلیل همین نقش بود که فرح دیبا همسر محمدرضا پهلوی دل خوشی از این نوکر مخلص نداشت و البته شخص علم نیز در یادداشت‌ها با اشاره به موضوع فوق، به ملکه وقت ایران حق می‌دهد که با او مهربان نباشد. در کارنامه سیاسی اسدالله علم، علاوه بر نخست‌وزیری و مسئولیت دربار، چند دوره وزارت در دولت‌های مختلف را نیز می‌توان مشاهده کرد، اما نقطه عطف زندگی سیاسی او نقش داشتن در سرکوب خونین قیام ١٥ خرداد باید قلمداد شود.