48 سال پیش در چنین روزی، برابر 20 فروردین 1356 خورشیدی، جیمی کارتر رئیس‌جمهوری ایالات متحده، ویلیام سولیوان دیپلمات کهنه‌کار آمریکایی را به عنوان سفیر این کشور در ایران منصوب کرد. پیش از سولیوان، ریچارد هولمز به عنوان سفیر آمریکا در ایران مشغول کار بود و پس از اتمام مأموریت او در دی ماه ١٣٥٦ خورشیدی، کاخ سفید بیش از ٥ ماه برای انتخاب سفیر جدید صبر کرد. برخی دلیل این تعلل را به حمایت آشکار شاه از جرالد فورد رقیب جمهوری‌خواه کارتر در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مربوط می‌دانند. سولیوان که تا پیش از سفر به تهران به عنوان سفیر کشورش در فیلیپین مشغول فعالیت بود، بعدها در کتاب خاطرات خود نوشت که با وجود تخصص داشتن در حوزه آسیای جنوب شرقی، انتخاب او برای سفارت در تهران موجبات تعجبش را فراهم می‌آورد. بر همین اساس، سولیوان طی گفت‌وگویی با سایروس ونس، وزیر خاجه وقت آمریکا دلیل این انتخاب را جویا می‌شود و ونس در پاسخ تجربه او در مواجهه با رژیم‌های دیکتاتوری را  دلیل اصلی این انتخاب عنوان می‌کند. سولیوان مدتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای همیشه از ایران رفت و تا امروز همچنان به عنوان آخرین سفیر آمریکا در تهران شناخته می‌شود. ویلیام سولیوان ١١ اکتبر ٢٠١٣ میلادی در ٩١ سالگی درگذشت.