[شهروند] «سریع‌تر، بالاتر، قوی‌تر. اما مهم نیست که برنده شوی، مهم شرکت کردن است.» نوشته فوق را شاید بتوان مشهورترین جملات تاریخ ورزش جهان به شمار آورد. 129 سال پیش، برابر ٦ آوریل ١٨٩٦ میلادی، بازی‌های المپیک مدرن پس از ١٥ قرن بار دیگر در آتن، یعنی زادگاه اصلی این مسابقات افتتاح شد و مضمون داخل گیومه نیز به عنوان شعار آن در معرض دید جهانیان قرار گرفت. مسابقات المپیك باستان در سال ٧٧٦ پیش از میلاد در یونان پا گرفت، اما از سال ٣٩٤ میلادی برگزاری آن توسط امپراتوری روم ممنوع شد. این مسابقات به اندازه‌ای اهمیت داشت که مورخین یونانی دوران باستان، از آن به عنوان واحدی برای اندازه‌گیری زمان استفاده می‌کردند و بر اساس آن یک «المپیاد» نشانه 4 سال بود. پس از تصرف یونان توسط امپراتوری روم از اهمیت این مسابقات سال به سال کاسته شد. زمانی هم که مسیحیت به دین رسمی امپراتوری روم تبدیل شد، بازی‌های المپیک به عنوان جشنواره‌ای کفرآمیز و مغایر با اساس مسیحیت تلقی و در نهایت تئودوسیوس امپراتور وقت روم انحلال آن را رسماً اعلام کرد.
لغو فرمان تئودوسیوس و شروع «المپیک نوین»
1498 سال پس از ختم مسابقات المپیک باستان، یك آموزگار و تاریخ‌‌پژوه فرانسوی به نام بارون پیر دو كوبرتن، تجدید حیات این مسابقه‌ها را سرلوحه اهداف خود قرار داد. دو کوبرتن در سال ١٨٩٢ میلادی، طی یک سخنرانی در دانشگاه سوربن پاریس، پیشنهاد از سر گرفتن مسابقات المپیک را مطرح کرد. این پیشنهاد بلافاصله با استقبال نخبگان جامعه مواجه شد و عاقبت بر اثر تبلیغات و فشار هواداران احیای مسابقات المپیک، تولد مجدد آن در سال ١٨٩٦ مورد موافقت قرار گرفت و به تصویب رسید. بنابر تصمیم کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) که توسط دو کوبرتن ایجاد شده بود، شهر آتن به عنوان زادگاه مسابقات المپیک باستان برای میزبانی از نخستین دوره المپیک مدرن انتخاب شد. به این ترتیب نخستین دوره این مسابقات از ۶ تا ۱۵ آوریل ۱۸۹۶ در پایتخت یونان به انجام رسید.
حلقه‌های رنگی، به نشانه دوستی ساکنان پنج قاره
در مسابقات المپیک آتن، ٢٤١ ورزشکار مرد از ١٤ کشور جهان در ٩ رشته ورزشی وارد رقابت شدند که در پایان ایالات متحده با ١١ مدال طلا به مقام نخست رسید. در این مسابقات رژه ورزشکاران در افتتاحیه و افروختن مشعل مسابقات، دقیقاً مطابق رسوم برگزاری این رویداد در دوران باستان مورد تقلید قرار گرفت. در المپیک ١٩٢٠ که شهر آنتورپ بلژیک میزبانی مسابقات را بر عهده داشت، برای نخستین بار پرچم المپیک برافراشته شد. این پرچم 5 حلقه رنگی را در زمینه‌ای سفید رنگ به نمایش می‌گذاشت که هر کدام از رنگ‌های این حلقه‌‌ها نماد یک قاره به شمار می‌آمدند: آفریقا: سیاه، آمریکا: قرمز، آسیا: زرد، اروپا: سبز و اقیانوسیه: آبی. مسابقات المپیک در سال‌های ١٩١٦، ١٩٤٠ و ١٩٤٤ میلادی به دلیل وقوع دو جنگ جهانی اول و دوم برگزار نشد.