[شهروند] 33 سال پیش در چنین روزی، برابر ٤ مارس ١٩٩٢ میلادی، «جبهه نجات اسلامی الجزایر» توسط دولت وقت این کشور غیرقانونی اعلام شد. این اقدام به سلسله حوادثی منجر شد که نتیجه غایی آن وقوع یک جنگ داخلی مهیب در وسیعترین کشور قاره آفریقا بود. جنگی که تا سالها مردم الجزایر را درگیر تبعات غمبار خود کرد. تا پیش از این هرگاه از الجزایر صحبت به میان میآمد، همه حواسها معطوف به جنگ استقلال این کشور و درگیری انقلابیون الجزایری با اشغالگران فرانسوی میشد. نبردی طولانی که طی آن 60 هزار نفر جان خود را از دست دادند و جانفشانی الجزایریها عاقبت ژنرال دوگل را مجبور کرد تا با اعطای استقلال به کشورشان موافقت کند. به این ترتیب الجزایر در پنجم جولای ١٩٦٢ میلادی بهعنوان کشوری مستقل شناسایی شد و الجزایریها هر سال در این تاریخ یاد و خاطره شهدای راه استقلال وطن را نیز پاس میدارند.
برهم زدن قواعد بازی با توسل به اسلحه
نبرد استقلال الجزایر اما آخرین جنگ داخلی این کشور نبود و دست تقدیر سرنوشتی حزنانگیز و عبرتآموز را برای مردم مسلمان آن تدارک دیده بود. اما داستان از کجا شروع شد؟ اواخر سال ١٩٩١ میلادی، در جریان انتخابات مجلس، «جبهه نجات اسلامی الجزایر» اکثریت کرسیهای پارلمان را از آن خود کرد. آخرین چیزی که هیئت حاکمه الجزایر و ژنرالهای ارتش این کشور منتظر آن بودند به قدرت رسیدن اسلامگراها بود و به همین خاطر پس از اعلام نتایج، همه به شدت غافلگیر شدند. همفکری ائتلاف سیاستمداران سکولار و سران ارتش در نهایت به نتیجهای نه چندان شرافتمندانه منتهی شد. در آستانه تشکیل مجلس، شاذلی بنجدید، رئیسجمهوری الجزایر از مقام خود استعفا داد و ارتش نیز بلافاصله نتیجه انتخابات مجلس را رد کرد. ارتش برای کنترل اوضاع، محمد بوضیاف یکی از مبارزان و رهبران سابق جنگ استقلال الجزایر را بر کرسی ریاستجمهوری نشاند و در کشور حکومت نظامی اعلام کرد. اما این پایان ماجرا نبود.
سرکوب مردم و برادرکشی برای 10سال
غیرقانونی اعلام شدن فعالیت جبهه نجات اسلامی که 33 سال پیش در چنین روزی اتفاق افتاد نیز در ادامه همین روند باید ارزیابی شود. در ادامه، اعتراضها نسبت به این تصمیم و نادیده گرفتن رأی مردم، به شدیدترین شکل ممکن توسط ارتش پاسخ داده شد. از طرف دیگر، اعضای جبهه نجات اسلامی الجزایر نیز برای احقاق حق خود دست به سلاح بردند و به این ترتیب جرقه جنگ داخلی خونبار الجزایر زده شد. جنگی که یک دهه به طول انجامید و تلفات انسانی آن به شکل فاجعهباری از کشتگان جنگ استقلال با فرانسه نیز فراتر رفت. در این جنگ هر دو نیروی متخاصم سعی داشتند بیشترین تلفات را به طرف مقابل وارد بیاورند. اگر روزی ده هوادار جبهه نجات اسلامی توسط نظامیان کشته میشدند، فردای آن یک بمب مقابل ساختمان پلیس منفجر میشد و تلفات بیشتری به بار میآورد. این جنگ بیحاصل عاقبت در سال 2002 میلادی با توافق طرفین به پایان رسید.