58 سال پیش در چنین روزی، برابر ١٤ اسفند ١٣٤٥ خورشیدی، دکتر محمد مصدق، سیاستمدار کهنه‌کار، نخست‌وزیر اسبق ایران (از ١٣٣٠ تا ١٣٣٢ خورشیدی) و رهبر نهضت ملی شدن صنعت نفت، در ٨٤ سالگی درگذشت. مصدق برای ملی کردن نفت و کوتاه کردن دست انگلستان از ثروت ملی ایرانیان وارد گود مبارزه با استعمار پیر و مزدوران داخلی آن شد و در این مسیر از همراهی طیف‌های مختلف شامل ملی‌گراها و مذهبیون برخوردار شد. موفقیت او باعث شد نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران به عنوان الگویی ضداستعماری مورد استقبال ملت‌های تحت ستم خاورمیانه قرار بگیرد، تا جایی که جمال عبدالناصر رئیس‌جمهوری مصر به پیروی از آن، کانال سوئز را ملی اعلام کرد. اما دسیسه‌های خارجی، توطئه‌های دربار و همچنین برخی اشتباهات شخص مصدق باعث شد این دستاورد بزرگ، در جریان کودتای ضدملی 28 مرداد 1332 به باد برود و بار دیگر اجانب بر منافع نفت ایران دست‌اندازی کنند. مصدق پس از کودتا، در دادگاه نظامی به ٣ سال حبس و همچنین تبعید به ملک پدری خود در احمدآباد مستوفی محکوم شد. او تا پایان عمر در انزوا زیست و پیکرش در همان تبعیدگاه یعنی قلعه احمدآباد به خاک سپرده شد.