104 سال پیش، برابر سوم اسفند ١٢٩٩ خورشیدی، یگان‌های قزاق تهران را به تصرف خود درآوردند و فرمانده آن‌ها رضاخان میرپنج، با صدور اعلامیه‌ای 9 ماده‌ای که با جمله امری «حکم می‌کنم...» آغاز شده بود، واقعه‌ای را رقم زد که در تاریخ معاصر ایران از آن با عنوان «کودتای سوم اسفند» یاد شده است. فرماندهی نظامی این کودتا بر عهده رضاخان بود و رهبری سیاسی‌اش را نیز سیدضیاءالدین طباطبایی برعهده داشت. بخش اطلاعاتی کودتا را اردشیر ریپورتر عامل انگلستان پشتیبانی می‌کرد و هماهنگی‌های خارجی هم بر دوش ژنرال ادموند آیرون‌ساید بود. با وجود این که دولت کودتا به نخست‌وزیری سیدضیاء 100 روز بیشتر دوام نیاورد اما نقشه انگلیسی‌ها که افزایش قدرت رضاخان و شناساندن او به ایرانیان بود، اجرا شد. هدف غایی کودتای سوم اسفند بسط نفوذ بریتانیا در ایران بود که 5 سال بعد با انقراض قاجارها و به قدرت رسیدن پهلوی اول به بهترین شکل ممکن تحقق یافت.