شهید اسماعیل ابراهیمی نیا، فرزند اول خانواده در تیر ماه سال 45 در محله نواب صفوی اردبیل چشم به جهان گشود. وی در مدسه 22 بهمن محله نواب صفوی مشغول به تحصیل شد و همزمان در مراسم های دینی حضوری چشمگیر داشت. اسماعیل همزمان با تحصیل و فعالیت های دینی به اذان گویی در مسجد نیزمیپرداخت. بعد از ایام دبستان و شروع جنگ تحمیلی بر خود واجب دانست که در جبهههای حق علیه باطل حضور یابد، که برای بار اول به عنوان بیسیمچی ادای وظیفه کرد. بعد از بازگشت از جبهه و اصرار خانواده مبنی برعدم حضور در جبهه، وی قبول نکرده و مجددا به جبهه اعزام شد. بعد از بازگشت از دومین حضور در جبهه در هلالاحمرعضو شده و دوره امداد و کمکهای اولیه را طی کرد. وی زمانیکه برای سومین بار به جبهه اعزام شد به عنوان امدادگر در جبهه حضور یافت که در نهایت در تاریخ 17 مهرماه سال 62 در منطقه بوکان به درجه رفیع شهادت نایل شد. در قسمتی از وصیتنامه این شهید آمده است: «خواهران و برادران، اسلام نیازمند یاری شماست. تا زمانی که دشمنان در کمین این انقلاب نشستهاند، مبارزه کنید و سخنان رهبر عظیم الشأن را، چراغ راه خویش قرار دهید و با تمام دشمنان انقلاب اسلامی به ستیز برخیزید. خواهران وبرادران عزیزم، اسلام به خون احتیاج دارد و تا زمانی که دشمن در کمین این انقلاب نشسته است اسلحه خویش را زمین نخواهیم گذاشت و با تمام دشمنان انقلاب اسلامی جنگ خواهیم کرد. سفارش من به پدر و مادر و خواهران و برادران عزیزم این است که همواره زینب گونه و حسینوار عمل کنند و با ناراحتی و بیتابی خود دشمنان این انقلاب را شاد نکنند بلکه با روحیه شاد مراسم سادهای برپا کنند چون تمام شهدا به مراد خویش رسیده و در حجلهگاه جبهه با وضو به معبود خویش پیوستهاند.»