مارک پاکتین گیاه‌شناس
« بزرگترین و در معرض خطرترین موجودات در جنگل‌های بارانی آمازون جگوار یا عقاب درنده نیستند، اینها قبایل جدا افتاده و بدون ارتباط با جهان خارج هستند.» این را مارک پاکتین می‌گوید. او که یک گیاه‌شناس بومی است در سخنانی بسیار جدی و معقولانه، ما را به جهان قبایل بومی در جنگل‌ها و گیاهان دارویی
باور نکردنی که کاهنان آنها را برای درمان‌شان استفاده می‌کنند، می‌برد. او به تشریح چالش‌ها و خطراتی که حیات دانش و خرد آنها را به خطر انداختند می‌پردازد و خواستار حفاظت از این مخزن غیرقابل تعویض از دانش بشری می‌شود.
من گیاه‌شناس بومی هستم. دانشمندی که در جنگل‌های انبوه کار می‌کند تا چگونگی استفاده مردم از گیاهان بومی را مستند کند. این کار را برای مدت طولانی انجام می‌دهم و می‌خواهم به شما بگویم، مردم این جنگل و گنجینه گرانبهای پزشکی آن را بهتر از ما و بهتر از همه آیندگان می‌شناسند. همچنین این آداب و رسوم، این فرهنگ‌های بومی خیلی سریع‌تر از خود جنگل‌ها درحال از بین رفتن هستند و بزرگترین و در معرض خطرترین گونه در جنگل‌های آمازون، جگوار نیست، عقاب تیز چنگال هم نیست، بلکه اقوام دور افتاده و بدون تماس با جهان هستند.
4سال پیش، کف پای من در اثر یک حادثه کوهنوردی زخمی شد و من پیش دکتر رفتم. او به من گرما، سرما، آسپرین، مسکن، ضدالتهاب و آمپول کورتن داد. هیچ‌کدام موثر نبود. چند ماه بعد، در شمال آمازون بودم و به روستایی رفتم، کاهن قبیله به من گفت، «می‌لنگی» و هرگز این را تا زمانی‌که زنده‌ام فراموش نخواهم کرد. او به صورت من نگاه کرد و گفت، «کفشت را دربیاور و کاردت را بده به من» او به‌طور یک درخت نخل رفت و تکه‌ای از پوست آن را کند و انداختش توی آتش، کمی از آن را به پایم مالید، کمی از آن را هم توی ظرف آب ریخت و چایی درست کرد و داد بخورم. 7 ماهی دردم ساکت شد. هنگامی‌که من برگشتم، دوباره رفتم تا کاهن را ببینم. دوباره همان تداوی را رویم انجام داد و الان 3سال است که کاملا درمان شده‌ام. ترجیح می‌دهید که چگونه درمان شوید؟ اشتباه نکنید داروهای غربی یکی از موفق‌ترین سیستم‌های درمانی است که تاکنون ابداع شده، اما هنوز خیلی نقص‌ها دارد. درمان سرطان سینه کجاست؟ درمان شیزوفرنی کجاست؟ درمان بازگشت اسید به مری کجاست؟ درمان بی‌خوابی کجاست؟ حقیقت این است که این مردم گاهی، گاهی و گاهی می‌توانند چیزهایی را درمان کنند که ما نمی‌توانیم. در این‌جا در شمال آمازون مرد طبیبی را می‌بینید که زخم لیشمانیاز را درمان می‌کند که بیماری بسیار ناراحت‌کننده و کریه ایست و از یک تک یاخته به‌وجود می‌آید و حدود ۱۲میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. درمان‌های غربی آن تزریق آنتیموان است که بسیار دردناک و گرانقیمت هستند و احتمالا برای قلب خوب نیستند؛ فلز سنگینی است. این مرد این زخم را با 3 نوع گیاه از جنگل‌های آمازون درمان می‌کند.
از يك قورباغه جادویی برايتان بگويم. لورن مک اینتایر، همکار عالیقدر فقیدم، آن را در دریاچه آمازون کشف کرد، لاگونا مک اینتایر در رشته کوه‌اند واقع در پرو، حدود ۳۰سال پیش در مرز پرو و برزیل گم شد و توسط گروهی از بومیان سرخپوست به نام ماتسس نجات یافت. به او اشاره کردند که از آنها پیروی کند و این‌کار را کرد. آنها سبدهایی که از برگ نخل درست شده بود را برداشتند و قورباغه‌های میمونی سبز را جمع کردند، مکنده‌های خوبی هستند و شروع به لیسیدن آنها کردند. معلوم شد که به شدت توهم‌زا هستند. مک اینتایر در مورد این نوشت و سردبیر مجله‌های تایمز آن را خواند.