هسته درونی زمین یک گوی فلزی داغ و جامد است که توسط هسته بیرونی مایع و فلزی احاطه شده است. دانشمندان سال‌ها بر این باور بودند که هسته داخلی به مرور زمان و با چرخش خود دچار تغییر شکل شده، اما اکنون پژوهشگران برای نخستین بار شواهدی پیدا کرده‌اند که نشان می‌دهد شکل هسته درونی زمین در ۲۰ سال اخیر دستخوش تغییر شده است. این تغییرات در امواج زمین‌لرزه‌هایی که به مرکز زمین رسیده‌اند، قابل مشاهده است. در حقیقت پژوهشگران در این مطالعه از داده‌های زمین‌لرزه‌ها استفاده کردند تا به یکی از بحث‌های طولانی مدت درباره چرخش هسته درونی زمین پاسخ دهند. آن‌ها دریافتند این هسته زمانی سریع‌تر از سطح زمین می‌چرخید، اما از حدود سال ۲۰۱۰ تا کنون سرعت چرخش آن کاهش پیدا کرده و اکنون در جهتی معکوس نسبت به سطح زمین در حال چرخش است.
از میان همه لایه‌های زمین، هسته درونی دورترین و ناشناخته‌ترین بخش آن است. این کره جامد از جنس آهن و نیکل حدود ۷۰ درصد اندازه ماه است و شعاع آن ۱۲۲۱ کیلومتر تخمین زده می‌شود. دمای این بخش به ۵۴۰۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و فشار آن می‌تواند تا ۳۶۵ گیگاپاسکال افزایش یابد، فشاری که بیش از ۳ میلیون برابر فشار اتمسفری سطح زمین است. با وجود این شرایط، مشاهده مستقیم هسته درونی غیرممکن است و دانشمندان برای مطالعه آن، تغییرات در اندازه و شکل امواج لرزه‌ای را هنگام عبور از این لایه بررسی می‌کنند. پژوهشگران معتقدند تغییر شکل هسته زمین می‌تواند سرنخ‌هایی درباره فرایندهای درونی زمین ارائه دهد، یعنی همان پدیده‌هایی که «میدان مغناطیسی زمین» را ایجاد می‌کنند. این میدان نامریی، سیاره ما را از طوفان‌های خورشیدی و پرتوهای مرگبار محافظت می‌کند.