مهندس مهدی بازرگان توسط امام ‌خمینی(ره‌)، رهبر کبیر انقلاب اسلامی، به‌عنوان نخست‌وزیر دولت موقت تعیین شد. حکم نخست‌وزیری دو روز بعد در آمفی‌تئاتر مدرسه علوی به بازرگان اعطا شد و امام ‌خمینی(ره) در مراسم اعطای حکم طی یک سخنرانی بازرگان را پیشنهاد شورای انقلاب خواندند و به شاپور بختیار، نخست‌وزیر غیرقانونی دولت شاهنشاهی، اخطار دادند با دولت موقت انقلاب مخالفتی نکند. در بخشی از حکم امام خمینی(ره) آمده بود: «بنا به پيشنهاد شورای انقلاب، بر حسب حق شرعی و حق قانونی ناشی از آرای اكثريت قاطع قريب به اتفاق ملت ايران كه طی اجتماعات عظيم و تظاهرات وسيع و متعدد در سراسر ايران نسبت به رهبری جنبش ابراز شده ‌است و به موجب اعتمادی كه به ايمان راسخ شما به مكتب مقدس اسلام و اطلاعی كه از سوابق‌تان در مبارزات اسلامی و ملی دارم، جنابعالی را بدون در نظر گرفتن روابط حزبی و بستگی به گروهی خاص، مأمور تشكيل دولت موقت می‌نمايم تا ترتيب اداره امور مملكت و خصوصاً انجام رفراندوم و رجوع به آرای عمومی ملت درباره تغيير نظام سياسی كشور به جمهوری اسلامی و تشكيل مجلس موسسان از منتخبين مردم جهت تصويب قانون اساسی نظام جديد و انتخاب مجلس نمايندگان ملت بر طبق قانون اساسی جديد را بدهيد.» شاپور بختیار بعد از اعلام خبر تعیین مهدی بازرگان به‌عنوان نخست‌وزیر دولت موقت، طی مصاحبه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد با این‌که جمهوری اسلامی برایش امری مجهول است اما همچنان اصرار دارد که درهای مذاکره با آیت‌الله خمینی(ره) را باز بگذارد. او بار دیگر با تأکید بر این‌که نه با شاه و نه با آیت‌الله خمینی(ره) سازش نمی‌کند و اجازه تشکیل دولت موقت را نمی‌دهد، تهدید کرد کسانی را که جنگ داخلی راه بیندازند مقابل جوخه آتش قرار می‌دهد. بختیار در پایان از ممنوع‌الخروج شدن ٢٠٠ نفر از وزرای سابق، معاونین وزارتخانه‌ها، مدیران بخش خصوصی، استانداران و مدیران کل به دستور دولت خبر داد.

سرتیتر رویدادهای انقلاب در 15 بهمن سال ١٣٥٧
«ژنرال ‌هایزر فرستاده ویژه آمریکا به ایران با اتمام مأموریت خود عازم آمریکا شد. وظیفه‌ هایزر مجاب‌کردن نظامیان ایران برای حمایت از بختیار بود»، «آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر با ارسال نامه‌ای از عراق برای امام ‌خمینی(ره) از مبارزات ملت ایران حمایت کرد»، «ارتشبد فریدون جم طی اظهار نظری در لندن اعلام کرد فقط تفاهم رهبران مذهبی با ارتش می‌تواند بحران را حل کند»، «کارکنان نخست‌وزیری به منظور پشتیبانی از مبارزات ملت مبارز ایران اعتصاب کردند. همچنین گروهی از نمایندگان مجلس شورای ملی پس از استعفا به دیدار امام‌ خمینی(ره) رفتند.»