شهید محمد اميری کيــا، نهم فروردین 1350، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش حســین، گرمابهدار بــود و مادرش زهرا نام داشــت. او سالها به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. درنهایت سوم مرداد 1367، با سمت امدادگر در شلمچه بر اثر اصابت گلوله به پیشانی، شهید شد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است. در بخشی از متن وصیتنامه این شهید آمده است: «بار الها تو را شكر مىگويم كه به من توفيق مسلمان بودن، داشتن پدر و مادرى شايسته، خواهرى زينب گونه، دوستانى لايق و «امام» و رهبرى هادى را دادى و مرا در زمانهاى به اين دنياى فانى آوردى، كه دو اجتماع گوناگون را درك كنم و قدر اسلام و جامعه اسلامى را دانستم. حال اى مسلمانان، آيا اين همه مصائبى كه شيعه در طول اين مدت كشيده و بيشتر بار اين مصائب بر روى دوش معصومين ما بوده است، آيا واقعا جاى آن است كه نداى «هل من ناصر ينصرنى امام عزيزمان»را لبيك نگوييم و اسلام را يارى نكنيم؟ شما را به خدا كمى چشمهايتان را باز كنيد. نظاره كنيد و كمى به خود آئيد و اين را بفهميد كه دشمن ما ديگر دشمن خفته هفت سال پيش نيست.»