شماره ۳۲۵۹ | ۱۴۰۳ سه شنبه ۱۸ دي
صفحه را ببند
خاطره‌‌ای از شهید امدادگر محمدنور عبداللهی

شهید محمد نورعبداللهی يكم فروردين 1327، در شهرستان بندرلنگه ديده به جهان گشود. پدرش علی مغازه‌دار بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا دوم راهنمايی درس خواند. این شهید كارمند هلال‌احمر بود. سال 1352 ازدواج كرد و صاحب دو پسر و يک دختر شد. پانزدهم دی‌ماه 1358، در زادگاهش مورد سوء قصد گروه‌های ضدانقلاب قرار گرفت و بر اثر اصابت گلوله به گردن، شهيد شد. پيكرش را در همان شهرستان به خاک سپردند. یکی از همکاران این شهید خاطره‌ای از او نقل می‌کند و می‌گوید: «شهید نورعبداللهی در جمعیت هلال‌احمر با من همکار بود، البته من شغل اولم در بیمارستان بود. بعد وارد جمعیت هلال‌احمر شدم. شهید جزء پرسنل واحد ماشین‌نویسی بود. اخلاق خوبی داشت. 6 ماه بیشتر با شهید همکار نبودم. تا آن روز که یک عده ضد انقلاب بین مردم در بندرلنگه درگیری ایجاد کرده بودند. شهید از اداره برای کمک‌های مردمی که در آن‌جا مجروحان را به بیمارستان می‌رساندند حضور داشت. منتظرش بودیم چون خیلی دیر کرده بود. من و یکی از همکاران دیگر را نزدیک بیمارستان فرستادند، خیلی شلوغ بود و یک جسد روی زمین افتاده بود. وقتی دیدند ما برای کمک از هلال‌احمر آمده‌ایم صدایمان زدند، وقتی جلو رفتیم دیدیم که همکار خودمان آقای عبداللهی است. شهید، نیروی فعال و کارآمدی بود. با اینکه کارش ماشین نویسی بود اما در زمینه‌های دیگر هم کمک‌رسانی می‌کرد و با بچه‌های هلال‌احمر وارد میدان می‌شد.»

 


تعداد بازدید :  31