حسین حاجی تحلیلگر سیاست بین الملل
مسلحین سیاسی عنوان گروه‌های چهل‌گانه در سوریه هستند و بیشتر این گروه‌ها با ساختارهای سیاسی بیگانه‌اند و دوگانه "سلاح _سیاست " در نزد تروریسم قابل جمع نیست و اگر میز مذاکره ای هم باشد نتیجه و فرجام آن را آتش سلاح است که تعیین می‌کند و به همین دلیل فرآیند انتقال قدرت از کانال فهم تغییر و میز مذاکره عبور نمی‌کند و منطق زور هم به جز جنگ و هرج و مرج حاصلی در پی نخواهد داشت. از طرفی جولانی نه شخصیت دمکرات دارد و نه هویت دیپلمات، هویت تصنعی ایشان عاریه‌ای و از روی تغییر رفتار است و نه تغییر باور و به همین دلیل مردم سوریه و حتی آمریکا بعد از انقضای زود هنگام تاریخ مصرف جولانی از وی عبور خواهند کرد. این دلیل می‌تواند گروه‌های متحد اما لرزان و شکننده امروز را به معارضین و مخالفین سرسخت فردا تبدیل کند. دیگر دلیل برای اقامه تنش‌ها می‌تواند عبور گروه‌ها از آرمان‌های ایدئولوژیک باشد و دعوای اصلی در سهم خواهی زمین و آرمان‌های ژئوپولتیک متمرکز شود. سهم‌خواهی از مِلک و مُلک قادر است بسیاری از مرزهای اخلاقی و اعتقادی را درنوردد و حداقل در کوتاه مدت این تصادم برای طرفین دعوا هزینه ساز خواهد بود و چه بسا اکثر این گروه‌ها در مخالفت با آمریکا قیام کنند، در این صورت، سوریه به باتلاق آمریکا تبدیل خواهد شد. اگر تحلیلم از این زاویه درست باشد دمشق ایستگاه توقف اجباری مثلث آمریکا، صهیونیسم و تروریسم خواهد شد و توان دست اندازی به سایر ایستگاه‌ها را نخواهند داشت.