ژاله علو از جمله هنرمندانی بود که تا همین چند سال قبل به بهانه‌های مختلف در رویدادهای هنری از او تقدیر به عمل می‌آمد.
او بجز چند سال اخیر معمولا خودش در برنامه‌هایی که از او دعوت می‌شد، حضور داشت و کوتاه سخن می‌گفت. با این حال با این که ژاله علو را همگی بیشتر برای بازیگری و گویندگی‌اش می‌شناسیم و با صدا و نقش‌های ماندگارش به یاد می‌آوریم؛ اما همانطور که خودش بارها گفته بود، کمتر کسی می‌داند که او در سرودن شعر هم دستی بر آتش داشت.
ژاله علو سال ۱۳۸۷ که در جشنواره پروین اعتصامی تقدیر شد، وقتی هدیه خود را از محمدعلی کشاورز دریافت کرد، علاقه خود را به پروین اعتصامی اینگونه توصیف کرد: «از دیرباز عاشق پروین اعتصامی بودم. گویا یک ارتباط عجیب داشتم با آن‌چه در شعرهای اوست و شاید این عشق من را هم شاعر کرد.» او حدود یک دهه بعد در آیینی که برای بزرگداشتش در جشنواره شهر برگزار شد، باز هم به علاقه خود به شعر و شعرا اشاره کرد و گفت که «کمتر کسی می‌داند که من گاهی شعر هم می‌سرایم» و در همان مراسم یکی از شعرهایش را نیز خواند: «ما میان عشق‌بازان یکه‌ایم/ ما ز باران محبت چکه‌ایم/ رخ نبوده در آینه یار / ما از آن آیینه‌ها یک تکه‌ایم».
ژاله علو چند سال قبل در پیامی تصویری گفته بود که افتخار می‌کند بیش از ۷۰ سال در خدمت هنر کشورش در زمینه سینما، تئاتر، رادیو، دوبلاژ و همین طور شعر بوده است. او گفته بود: «همیشه مورد تشویق مردم بودم و این تشویق باعث پایداری من بود».  گفتنی است که مراسم بدرقه و تشییع پیکر این هنرمند امروز صبح از مقابل تالار وحدت برگزار و آیین خاکسپاری هم در قطعه هنرمندان بهشت زهرا انجام خواهد شد.