شماره ۵۱۹ | يکشنبه 17 اسفند 1393
صفحه را ببند
این شرح بی‌نهایت...

از آنچه نمى‌شود مپرس كه آنچه شده تو را بس است.                             امام علی (ع)

رضای دوست
آن سنگدل که شیشه جان‌هاست جای او
آتش زند در آب و گل ما هوای او
سوگند خورده‌ام که ببویم هزار بار
هر جا رسیده است به یک بار پای او
جز کاندر آب و آیینه دیدم جمال وی
بر هیچ کس نظر نگشودم به جای او
عاشق که آرزو نکند جز رضای دوست
این عجز او بتر بود از کبریای او
گر مدعی نبود ز خود خواهشی نداشت
او را چه کار تا طلبد مدعای او
گر زیرکی بهل که همین عین آرزوست
کز دوست آرزو بکند جز رضای او
قاآنی ار ز پای فتادست عیب نیست
نیکو قوی‌ست دست توانا خدای او
قاآنی

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهد شد.

تعداد بازدید :  278