شماره ۳۲۳۴ | دوشنبه 19 آذر 1403
صفحه را ببند
تبعات تبدیل سوریه به زمین سوخته برای آمریکا و اسرائیل

حنیف غفاری کارشناس مسائل بین‌الملل
حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل، درباره تبعات سقوط حکومت سوریه در پایگاه راهبرد معاصر نوشت: گرچه رسانه‌های غربی و صهیونیستی در حال تمجید مستمر و اغراق‌آمیز مهره‌های تروریستی خود در سوریه هستند و در مقابل، تلاش می‌کنند چهره بازنده و شکست‌خورده مطلق را از اردوگاه ارتش سوریه ترسیم کنند، اما در ماورای این معادله برخی دغدغه‌های پررنگ و اساسی در واشنگتن و تل‌آویو خودنمایی کرده و ذهن راهبردنویسان ارشد این دو را مشغول ساخته است. نخستین دغدغه، مربوط به آینده‌نگاری تحولات سوریه است. غرب و رژیم صهیونیستی تاریخ مصرف تسلط مهره‌های خود بر نقاطی که در دست‌شان قرار داشت را دقیقا نمی‌دانستند. تغییر فرامتن نبرد در منطقه غرب آسیا و حتی وقوع برخی رخدادهای میدانی و غیرقابل پیش‌بینی، معادله را می‌تواند در یک لحظه تغییر دهد. در جریان تحولات خونینی که میان سال‌های 2013 تا 2018 میلادی با عاملیت داعش و گروه‌های تروریستی وابسته به آمریکا و رژیم صهیونیستی به وقوع پیوست، بارها مناطق کلیدی و راهبردی سوریه در اختیار مهره‌های بازی دشمن قرار گرفت و آزاد شد. دومین دغدغه غرب و رژیم اشغالگر قدس، معطوف به مناسبات سلبی حاکم میان تروریست‌هاست. در روزهای اخیر در چندین مورد نیروهای وابسته به هیأت تحریرالشام، قسد، تشکیلات موسوم به «ارتش آزاد» (معارضان سوری) و کُردهای مخالف سوری به جان یکدیگر افتادند و بر سر تصرفات درگیری‌هایی میان‌شان رخ داد. گرچه سیاست رسانه‌ای و تبلیغاتی غرب و رژیم اشغالگر قدس، تمرکززدایی از منازعات است، اما نباید فراموش کرد دیر یا زود این منازعات(که وقوع‌شان قطعی است) در معرض دید مخاطبان تحولات منطقه قرار خواهد گرفت. ترکیه نیز به عنوان حامی مشترک منطقه‌ای این گروه‌ها، بارها ناتوانی خود را در کنترل و مدیریت اختلافات نشان داده است. سومین و آخرین دغدغه، مربوط به پیامدهای سقوط نظام سوریه بر دیگر پرونده‌های منطقه است. افکار عمومی دنیا متوجه ارتباط و پیوستگی تحولات جاری در سوریه، لبنان، یمن، غزه ، عراق و ... با یکدیگر هستند. تبدیل سوریه به زمین سوخته (از دیدگاه غرب و رژیم اشغالگر قدس) هزینه‌ها و تبعاتی برای واشنگتن و تل‌آویو به عنوان دو کارگردان اصلی تحولات اخیر خواهد داشت. برخی از این عواقب، مشمول اصل غافلگیری است و می‌تواند خلاء ناشی از سقوط حکومت مستقر (بشار اسد) را به جای نقطه قوت، به نقطه ضعف اشغالگران و مهره‌های آنها تبدیل کند.

 

ارسال دیدگاه شما

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیر سایت منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی باشد منتشر نخواهد شد.

تعداد بازدید :  52