40 سال پیش در چنین روزی، برابر 3 دسامبر 1984 میلادی، نشت گاز از مخازن کارخانه آمریکایی «یونیون کارباید» در شهر بوپال هند، منجر به فاجعه‌ای انسانی و زیست محیطی شد. در اندک زمانی پس از آغاز فاجعه، ابری سمی سراسر شهر بوپال را فرا گرفت که نتیجه‌اش مرگ آنی 3500 نفر از کارگران شرکت و بومیانی بود که در اطراف این کارخانه تولید آفت‌کش زندگی می‌کردند. این اما تازه شروع ماجرا بود و با گسترش گاز به سراسر شهر و نزدیک شدن آن به سطح زمین، هزاران نفر دچار مسمومیت شدید شدند. آمار مرگ و میر ناشی از این فاجعه بیش از 16 هزار نفر ثبت شده و این منهای اثرات ثانویه آن یعنی تولد نوزادان ناقص‌الخلقه است که حتی تا به امروز نیز ادامه دارد. مدیران یونیون کارباید به خاطر مصونیت قضایی هرگز مورد سوال قرار نگرفتند. دیوان‌عالی هند 5 سال بعد شرکت یونیون کارباید را به پرداخت ٤٧٠‌میلیون دلار غرامت محکوم کرد که با توجه به وسعت فاجعه، به هر قربانی (یا وراث آن) چیزی حدود ٥٤٠ دلار آمریکا بیشتر تعلق نگرفت. خاک بوپال پس از گذشت 4دهه هنوز آلوده و غیرقابل کشت است.