[شهروند] «مرکز توطئه و جاسوسی به اسم «سفارت آمریکا» و اشخاصی که در آن بر ضد نهضت اسلامی ما توطئه نمودهاند، از احترام سیاسی بین‌المللی برخوردار نیستند. تهدیدات و تبلیغات دامنهدار دولت آمریکا به قدر پشیزی نزد ملت ما ارزش ندارد. نه تهدید نظامی او عاقلانه است و نه تهدید اقتصادی او واجد اهمیت. کارتر یک اشتباه دارد، و آن اینکه گمان میکند همه دولت‌ها چشم بسته به خدمت او ایستادهاند. این اشتباه بزرگ به‌زودی برای خودش هم روشن خواهد شد و طلیعه آن نیز مشهود است. ملت ایران بپاخاسته که نگذارد این لانههای جاسوسی در ایران به عمل ننگین خود ادامه دهند، و تا استرداد محمدرضا پهلوی، برای محاکمه و استرداد آن چه به یغما برده است، این لانه جاسوسی و آن جاسوسان حرفهای به حال خود باقی خواهند ماند. لکن برای آن‌که اسلام برای زن‌ها حقوق ویژهای قائل است، و سیاهپوستان، که عمری را تحت فشار و ظلم آمریکا به سر برده اند، و شاید به طور الزام به ایران آمده باشند، نسبت به آنان، در صورتی که جاسوسی آن‌ها ثابت نشده باشد، تخفیف دهید. دانشجویان عزیز، سیاهپوستان و زنانی که جاسوسی آنان معلوم نیست، به وزارت امور خارجه تحویل دهید، که فوراً آن‌ها را از ایران خارج نمایند. ملت شریف ایران اجازه آزادی بقیه را نمیدهد. لذا دیگران در بازداشت هستند، تا دولت آمریکا به خواست ملت عمل کند.»
فرمان امام (ره) و لبیک دانشجویان رهرو او
45 سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٧ آبان ١٣٥٨ خورشیدی، 15 روز پس از تسخير سفارت آمریکا در تهران توسط دانشجويان، امام خمينی (ره) با صدور پیامی که در ابتدای این متن آمد، ضمن تأیید این حرکت انقلابی و تاکید بر لزوم پاسخگویی آمریکایی‌ها در قبال جنایات شاه بر ضد ملت ایران که جز با پشتیبانی آنان ممکن نبود، دستور آزادی کارکنان زن و همچنین سیاهپوست آمریکایی را صادر فرمودند. بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی ضمن اشاره به نظر رأفت‌آمیز اسلام نسبت به زنان و همچنین با این استدلال که رنگین‌پوستان آمریکایی نیز جزو آسیب‌دیدگان سیاست‌های واشینگتن به شمار می‌روند، از دانشجویان خواستند نسبت به این دو گروه در صورتی که جاسوسی آن‌ها محرز نشده، تخفیف قائل شده و آنان را برای فرستادن به کشورشان در اختیار وزارت امور خارجه قرار دهند. این فرمان در کمترین زمان ممکن توسط دانشجویان پیرو خط امام به گوش جان شنیده شد.
آزادی آمریکایی‌ها با شرایط ایران و نه کارتر
فرمان پیر جماران بلافاصله توسط دانشجویان انقلابی که سفارت آمریکا و کارکنان آن را در اختیار خود داشتند اجابت شد و آن‌ها بدون کوچکترین تعللی 13 کارمند زن و همچنین سیاهپوست آمریکایی را تحویل وزارت خارجه دادند که نهایتاً منجر به آزادی و خروج آنان از ایران شد. اما باقی کارمند سفارت که شامل دیپلمات‌ها و همچنین تفنگداران نیروی دریایی (محافظان سفارت) بودند، تا ٤٤٤ روز بعد فرصت ترک ایران را پیدا نکردند. در این برهه، تحرکات دولت جیمی کارتر از وضع تحریم‌های اقتصادی شدید علیه ایران تا حمله نظامی (صحرای طبس) برای آزاد کردن جاسوسان، هیچ کدام به ثمر نرسیدند زیرا امام خمینی(ره) اقدام در این باره را به برگزاری انتخابات مجلس و تصمیم نمایندگان مردم موکول کرده بودند. در نهایت نیز این اتفاق افتاد و با چراغ سبز نمایندگان مجلس شورای اسلامی و توافق دولت‌های ایران و آمریکا در مذاکرات الجزایر، باقی دیپلمات‌ها نیز به کشورشان بازگشتند.