همه مادرایی که بچههای کوچیک دارن، در رفتوآمد به مهدکودک، طبیعیه که با مادرای دوستای بچههاشون آشنا میشن.
خب تا اینجا خوبه، تا جایی که پای تولدها پیش میآد. وقتی بچهتون میبینه دوستای همسنش تولد میگیرن و اونو دعوت میکنن، خب معلومه براش آرزو میشه. اینکه اولین بچهتون باشه یا حتی پنجمینبچه فرقی نداره. خب براش تولد بگیرین اما از نوع کمخرجش! تا وقتی بهش فک میکنین، احساس نکنین یک بار بزرگی روی دوشتونه و حالا چی کار کنمها شروع نشه.
اولین مساله، کادوي موردنظر برای بچهمونه، خب قرار نیست براش کادوی گرونقیمت و خاصی بخرین، قراره نشون بدین که چقد دوسش دارین و آموزشش بدین که دوستداشتنرو با پول نشون نمیدن.
میتونین با بافتن شالگردن یا گلدوزی اسمش رو دستمال، یا ساختن گلسرهای بچگونه با کمی روبان و کاموا براش هدیههای قشنگی درست کنین. از همینجا هم میشه به بچهها یاد داد که از سادهترین چیزها هم میتونن احساس لذت بکنن و قیمت بالا بودن دلیل بر خوب بودن صرف نیس. مسأله بعدی اینه که يك تولد ساده بگیرین، اول از همه روی کارتدعوتها بنویسین «مهمونای عزیز لطفا هدیه با خودتون نیارین»، خب این دوتا خوبی داره؛ یکی اینکه زمینهای میشه برای تغییر این حلقه بدهبستونها که بهوجود آمده و دوم اينكه همه از دورهم بودن لذت میبرن، اونم بی هیچ دغدغه دیگهاي.
واسه اینکه به خودتون و بچهها بیشتر خوش بگذره توی تولد نیاز به کار خاصی نیس. باهم جمع بشین و بازیهای دستجمعی انجام بدین، بازیهای ساده در عین حال سرگرمکننده، وقتی تعداد زیاد باشه، یه اسم و فامیل توپ خیلی حال میده، امتحانش مجانیه.