[عبدالباسط انصاری] روز دوشنبه سران کشورهای شرکت‌کننده در نشست سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب که به پیشنهاد ایران برای بررسی وضع غزه و لبنان و توقف جنایات رژیم صهیونیستی برگزار شد عمدتا به انتقاد از جنایات اسرائیل و تأکید بر راهکار دو دولتی پرداختند. در این نشست صرفا لحن صریح‌تر برخی سران عرب در محکوم کردن اسرائیل، متفاوت از قبل بود.
در این میان معدود کشورهایی همچون ایران، سوریه و عراق بر حق تعیین سرنوشت فلسطینیان و پایان اشغالگری اسرائیل و تشکیل کشور مستقل فلسطینی تأکید کردند و خواستار اقدام عملی برای توقف جنایات رژیم صهیونیستی شدند. در بیانیه پایانی این نشست نیز متأسفانه خبری از اقدام عملی برای مقابله با رژیم صهیونیستی نبود و به محکوم کردن جنایات اسرائیل، تأکید بر راهکار دو دولتی، درخواست از شورای امنیت برای توقف جنایات اسرائیل در کرانه باختری و درخواست از همه کشورها برای عدم‌ارسال تسلیحات  به  رژیم اسرائیل  اکتفا شد.
از آغاز جنگ غزه سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه بین‌المجالس اسلامی و اتحادیه عرب نشست‌هایی با موضوع بررسی وضع غزه، کمک به اهالی این منطقه و توقف جنایات رژیم صهیونیستی در منطقه، برگزار کرده‌اند که هر بار با ابراز تأسف از وضعیت، بیان مواضعی علیه رژیم صهیونیستی و تأکید بر همکاری برای بهبود اوضاع، پایان یافته و اقدامی عملی در پی نداشته است. این روند منجر به افزایش انتقادات از این نهادهای بین الدولی اسلامی و عربی در میان افکار عمومی و نخبگان جهان اسلام شده و فریادها درباره بی‌عملی این نهادها را برانگیخته است.
متأسفانه برخی کشورهای ثروتمند عربی و اسلامی در سال‌های اخیر با تعمیق روابط خود با صهیونیست‌ها و پیگیری عادی‌سازی‌ با این رژیم جعلی، سیاست خارجی و رویکرد منطقه‌ای خود را به آمریکا و اسرائیل پیوند زده و تامین امنیت و منافع خود را از این مسیردنبال کرده‌اند. این کشورها با غفلت از طرح‌های مخرب آمریکا برای منطقه و طرح‌های استیلاجویانه صهیونیست‌ها و طمع آنان به تصرف کشورهای عربی و اسلامی در قالب پروژه اسرائیل بزرگ و از نیل تا فرات، در برابر جنایات صهیونیست‌ها رویکردی منفعلانه اتخاذ کرده‌اند و این رویکرد جز جری‌تر شدن اسرائیل برای جنایت در منطقه، نتیجه دیگری به‌دنبال نداشته است.
پیگیری راهکار دو دولتی در حدود 30 سال اخیر نیز فقط اشغال مساحت بیشتری از کشور فلسطین، توسعه طلبی صهیونیست‌ها و ادامه شهرک‌سازی‌ و جنگ افروزی و جنایت بیشتر توسط سران اسرائیل را سبب شده است.
در تمام این سال‌ها کشورهای اسلامی و عربی می‌توانستند با استفاده از ابزار انرژی و اعمال فشار به غرب و سازمان‌های بین‌المللی، تقویت محور مقاومت به شکل یکپارچه و کنارگذاشتن سازش،ضربات کاری‌ای به رژیم منحوس صهیونیستی وارد کنند تا زمینه سقوط آن را فراهم آورند اما از اینگونه حرکات پرهیز کردند.
در مجموع باید گفت تا زمانی که اقدامات عملی و یکپارچه با تأثیرات وسیع منطقه‌ای و جهانی توسط کشورهای اسلامی و عربی علیه رژیم صهیونیستی و حامیانش در دستور کار قرار نگیرد، سخنرانی با لحن تند یا آرام یا صدور بیانیه‌های پرتعداد، مشکلی از منطقه و مسلمانان حل نخواهد کرد و تأثیری در جلوگیری از جنایات اسرائیل ندارد.