[فرشته کیانی] انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا با پیروزی جمهوری‌خواهان و نماینده آنان، دونالد ترامپ، در برابر دموکرات‌ها به نمایندگی کامالا هریس به پایان رسید. حالا دموکرات‌ها یکدیگر را عامل این شکست می‌دانند و تحلیلگران درباره علل آن گمانه‌زنی می‌کنند. «فرید زکریا»، تحلیلگر مشهور روابط بین‌الملل، در مقاله‌ای برای «واشینگتن‌پست» نوشت: «استراتژیست‌های دموکرات مهاجرت، سیاست‌های هویتی(تکیه بر هویت‌های گروهی، قومی یا ملی، به‌جای محور قرار دادنِ اصول کلی در سیاست) و انبوه پیگردهای قانونی ترامپ را بد مدیریت کردند.»  
   این تحلیلگر ارشد امور بین‌الملل ادامه داد: «اولین اشتباه بزرگ دموکرات‌ها چشم‌بستن دولت بایدن به فروپاشی سیستم مهاجرت و هرج‌ومرج در مرزها بود. میلیون‌ها نفر از یک سیستم پناهندگی محدود برای ورود قانونی استفاده می‌کردند. لیبرال‌ها به جای تعطیل‌کردن آن، هر کسی را که اعتراض می‌کرد، بی‌رحم و نژادپرست نامیدند. آنها فقط در چند سال افکار عمومی آمریکا را به‌طور گسترده از دست دادند. درسال 2020 میلادی، 28درصد آمریکایی‌ها خواستار کاهش مهاجرت بودند، امسال 55درصد! وقتی از هریس پرسیدند چه تفاوتی با بایدن دارد، به جای اینکه بگوید تفاوت اساسی ندارد، باید می‌گفت: «مرز را زود و سخت می‌بستم.»زکریا نوشت: «اشتباه دوم دموکرات‌ها سوءاستفاده افراطی از قانون برای مجازات ترامپ بود. برخی پرونده‌ها، از جمله مداخله در انتخابات جورجیا، بحق بود، اما برخی هم تحت فشار جناح چپ شکل گرفت. ازدیاد پرونده‌ها این تصور را ایجاد کرد که سیستم حقوقی به سلاحی برای هدف گرفتن ترامپ تبدیل شده است. نبرد حقوقی، ترامپ را از بازنده به قربانی تبدیل کرد و با افزایش فهرست کیفرخواست‌هایش، مشارکت‌های انتخاباتی او افزایش یافت و نظرسنجی‌هایش تقویت شد.»این تحلیلگر بین‌الملل توضیح داد: «خطای نهایی، تسلط سیاست‌های هویتی در جناح چپ بود که دموکرات‌ها را به انواع گرایش‌های تنوع، برابری و شمول که عمدتا از حباب شهری و دانشگاهی بیرون آمده بود، سوق داد، اما رأی‌دهندگان جریان اصلی را رویگردان کرد. ادعای طرفدار لاتین‌بودن دموکرات‌ها، با اصرار بر اینکه مردم از اصطلاح «لاتینکس» استفاده می‌کنند، وقتی مضحک شد که خود لاتینی‌ها این کلمه را عجیب‌ دانستند. این وسواس باعث شد دموکرات‌ها بیش از حد به مردم از دریچه هویت قومی، نژادی یا جنسیتی نگاه کنند که باعث از دست‌دادن رأی آنها شد.»