«... پیرو توضیحات مکرر و نظر به این‌که دخالت‌ها، مزاحمت‌ها، مخالفت‌ها و اختلاف نظرها، انجام وظایف محوله و ادامه مسئولیت را برای همکاران و اینجانب مدتی است غیرممکن ساخته و در شرایط تاریخی حساس حاضر، نجات مملکت و به ثمر رساندن انقلاب بدون وحدت کلمه و وحدت مدیریت میسر نمی‌باشد، بدین‌وسیله استعفای خود را تقدیم می‌دارد...» یک روز پس از تسخیر سفات ایالات متحده آمریکا در تهران توسط دانشجویان انقلابی، مهندس مهدی بازرگان (نخست‌وزیر) استعفای دولت موقت را به اطلاع امام خمینی (ره) رساند. یک روز بعد یا در واقع 45 سال پیش در چنین روزی، برابر ١٥ آبان ١٣٥٨ خورشیدی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ضمن پذیرش این استعفا، شورای انقلاب را مأمور اداره کشور کرد. دولت موقت ٢٧٥ روز فعالیت کرد و اغلب نفرات کابینه آن را اعضای نهضت آزادی تشکیل می‌دادند که تضاد برخی از آنان با اسلام و امام قابل کتمان نبود. این اختلاف دیدگاه و مواضع به اندازه‌ای بود که امام خمینی (ره) بعدها سپردن امور دولتی، قانونگذاری و قضایی به اعضای نهضت آزادی را خلاف مصلحت ایران و اسلام برشمردند.