محمدرضا هدایتی بازیگر

روز اول عید و درواقع لحظه تحویل سال، زابلی‌ها حتما باید به دیدن بزرگ خانواده‌شان بروند. یعنی خانواده‌ای که در آن به دنیا آمده‌اند. اگر پدر یا مادر زنده هستند، به دیدن آنها می‌روند و اگر آنها در قید حیات نباشند، به دیدن خواهر یا برادر بزرگتر می‌روند. بعد از دست بوسی فرد بزرگ خانواده، به ترتیب، به دیدن بزرگان فامیل می‌روند. اگرچه این بخش دوم، مربوط به همه ایرانیان است اما این‌که ابتدا به دیدن بزرگ خانواده خودت که در آن خانه به دنیا آمده‌ای بروی، مختص زابلی‌ها است.
زیارتگاهی در شرق استان سیستان وجود دارد که به دوران زرتشتیان بازمی‌گردد. این زیارتگاه، نماد بی‌بی نوروز بوده که ‌سال نو را به مردمش تقدیم می‌کرده است. آن زیارتگاه همچنان پابرجاست. اگرچه معبدی بوده که زرتشتیان آن را درست کرده‌اند، اما امروز رنگ و بوی اسلامی گرفته و مسلمانان زیادی نیز به آن زیارتگاه می‌روند. درختی در آن زیارتگاه وجود دارد که بسیاری از افراد به آن دخیل می‌بندند.
یک‌سری زیارتگاه‌های دیگری در سیستان وجود دارد که در هنگام عید، مردم به آنجا می‌روند و روزی را برای زیارت از این بزرگان اختصاص می‌دهند. بزرگانی مثل شیخ علی.
کوه خواجه یکی دیگر از این زیارتگاه‌هایی است که من زمانی آنجا می‌رفتم. زمانی‌که ‌هامون، پر آب بود. سوار قایقی می‌شدم که با نی ساخته می‌شد. نام محلی این قایق، «توتن» است. بعد به طرف دیگر می‌رسیدم و به سمت قله کوه، که زیارتگاه خواجه در آنجا قرار داشت، می‌رفتم. در آن کوه، محله‌ای است که مربوط به دوران هخامنشیان است. جالب اینجاست که آثار باستانی 2‌هزار ساله و آثار مربوط به دوره اشکانیان نیز در آن محله پیدا شده است. این محله خشت و گلی، داخل کوه قرار دارد. زمانی غیر از عید، من به کوه خواجه رفتم و داخل آن محله شدم. به میدانگاهی آن رسیدم که بازارچه در آنجا قرار داشت. صدای آهنگران و چکش‌هایشان
و صدای هیاهوی مردم را می‌شنیدم. آن محله، هرکسی را عجیب به عمق تاریخ ایران می‌برد. این را هم بگویم که این روزها درگیر سریال آقای مدیری هستم. سریال اتاق‌عمل که ان‌شاءالله در اردیبهشت‌ماه‌ سال‌آینده از تلویزیون پخش خواهد شد. همچنین، طبق معمول هر سال، مشغول تمرین برای کلاه قرمزی نیز هستیم. اگرچه هنوز برای ضبط نرفته‌ایم.