دوران نوجوانی فرزندان، برای هر والدینی دوران سختی است، البته رفتار با نوجوان پرخاشگر و بی‌ادب این سال‌ها را برای والدین دشوارتر می‌کند. نکته قابل تامل این است که خشم، هیجانی عادی میان نوجوانان است، البته عزت‌نفس پایین، قربانی قلدری یا فشار مداوم و ناسالم همسالان شدن، درگیری درون خانواده، مرگ یکی از عزیزان، سوءمصرف مواد، طلاق، مورد سوءاستفاده قرار گرفتن و اندوه عواملی هستند که موجب پرخاشگری در یک نوجوان می‌شوند. یک مساله حل‌نشده مانند افسردگی نوجوانان، اضطراب، اختلال بیش‌فعالی یا نقص توجه (ADHD) و اختلال نافرمانی (ODD) هم می‌تواند در ایجاد خشم در نوجوانان نقش داشته باشد. این اختلالات اغلب بر مهارت‌های اجتماعی، خودکنترلی و کنترل تکانش‌ها تأثیر می‌گذارد.
نکته اولی که باید والدین در نظر بگیرند این است که نوجوانان فاقد بلوغ و ثبات عاطفی هستند، بنابراین به‌طور قابل توجهی به والدین خود متکی هستند. بهترین کاری که والدین می‌توانند انجام دهند، این است که از نوجوان‌شان حمایت کنند. بعد به‌دنبال درمانگر متخصص باشند تا به نوجوان نحوه مدیریت احساسات خود را بیاموزند.
چطور برخورد کنیم؟
ابتدا برای نوجوان پرخاشگر خود، مرزها و انتظارات ایجاد کنید. به این معنا که برای او قوانین واضحی وضع کنید، البته در صورت زیرپا گذاشتن این قوانین، باید پیامدهای مشخص و مرتبطی برای وی در نظر داشته باشید. با نوجوان خود صحبت کنید، سبک زندگی سالم را در خانواده ترویج و استفاده از تکنولوژی را برای او محدود کنید، نوجوان خود را برای یافتن سرگرمی تشویق کنید، او برای نوجوان پرخاشگرتان، الگوی مناسبی باشید.