| برگردان: فرزین گازرانی|
این اثر از رمانهای فرانسوی قرن بیستم میلادی است. داستان از زبان اولشخص، یعنی شخصیت اصلی که زنی مسن است، روایت شده است. او از دوران نوجوانی و کودکی خود میگوید، زمانی که تنها 10 سال داشته و به همراه دوست صمیمی خود «ناتلی»، به دزدی از فروشگاهها، کیف دانشآموزان مدرسه، دزدی از کتابفروشیها و دیگر اماکن روی آورده و این کار را تا بزرگسالی و حتی زمانی که به درجه استادی رسیده ادامه داده است. اکنون، خساست او در استفاده از این اموال دزدی، او را به فردی ثروتمند تبدیل کرده است. درواقع علت دزدی او در نوجوانی نیز همین ویژگی بداخلاقی یعنی، «خساست» بوده است.