مطالعه‌ای جدید نشان داد که تأثیر ژنتیک بر طول عمر انسان‌ها از عادات غذایی بیشتر است. این تحقیق که بر روی موش‌ها انجام شده، نتایج جالبی درباره نقش رژیم غذایی در افزایش عمر ارائه می‌دهد. در این تحقیق تأثیرات 5 نوع رژیم غذایی مختلف بر روی نزدیک به هزار موش با ویژگی‌های ژنتیکی متفاوت بررسی شد. این 5 نوع رژیم عبارت بودند از: تغذیه به دلخواه هر روز، مصرف ۶۰ درصد از کالری پایه در روز، مصرف ۸۰ درصد از کالری پایه در روز، روزه متناوب با یک روز بدون غذا در هفته، روزه متناوب با دو روز پیاپی بدون غذا در هفته. نتایج نشان داد موش‌هایی که رژیم غذایی نامحدود داشتند، به طور میانگین ۲۵ ماه عمر کردند. موش‌های پیر با رژیم روزه متناوب ۲۸ ماه عمر کردند و موش‌هایی که ۸۰ درصد از کالری پایه را دریافت می‌کردند، به عمر تقریباً ۳۰ ماه رسیدند. جالب است بدانید موش‌هایی که تنها ۶۰ درصد کالری مصرف می‌کردند، به طور میانگین ۳۴ ماه عمر کردند.
این میان موش‌هایی که کم‌ترین کالری را مصرف کردند، عمرشان بین چند ماه تا 4 سال و نیم متغیر بود. بر همین اساس پژوهشگران دریافتند که رژیم‌های کم کالری به‌طور کلی عمر موش‌ها را افزایش می‌دهند، بدون اینکه به میزان چربی یا قند خون آن‌ها ارتباطی داشته باشد. در واقع هنگامی که محدودیت کالری به افزایش طول عمر کمک می‌کند، کاهش وزن ناشی از این محدودیت ممکن است برای سلامتی مضر باشد. همچنین مشخص شد تاب‌آوری ژنتیکی، عاملی مهم در تعیین طول عمر است. در این تحقیق موش‌هایی که در زمان کاهش کالری و استرس، وزن و سلامت سیستم ایمنی‌شان تغییر نکرد، عمر بیشتری داشتند. پژوهش فوق بر اهمیت سلامت سیستم ایمنی و ویژگی‌های ژنتیکی تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که این عوامل بیش از قند، چربی، وزن و دمای بدن بر طول عمر تأثیرگذارند. از طرفی مشخص شد که کاهش شدید کالری برای همه افراد مناسب نیست و ممکن است به سوءتغذیه و مشکلات دیگر منجر شود.