مهر| وزارت بهداشت در حالی مجددا بر معدومسازی ببر سیبری که ۴ سال در قرنطینه است رای داد که سازمان حفاظت محیطزیست اعلام کرده که با حذف اینگونه ارزشمند مخالف است. در عین حال رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران نیز معدومسازی ببر سبیری را پاک کردن صورتمسأله توصیف کرده است.
در نشستی که روز شنبه در وزارت بهداشت برای تصمیمگیری جهت تعیین تکلیف مادهببر سیبری که چهار سال است در قرنطینه نگهداری میشود برگزار شده بود، با وجود درخواستهای مکرر سازمان حفاظت محیطزیست و گروههای مردمنهاد علاقهمند به حیاتوحش، مسئولان این وزارتخانه با تکرار آزمایشات تشخیصی این حیوان موافقت نکردند و همچنان نظر بر معدومسازی این گونه در خطر انقراض داشتند.
مدیرکل دفتر حیاتوحش سازمان حفاظت محیطزیست دراینباره گفته است، روز گذشته طی جلسهای که در وزارت بهداشت برگزار شد، مسئولان این وزارتخانه و سازمان دامپزشکی به دنبال امضای توافقی برای معدومسازی ببرماده سیبری بودند اما سازمان حفاظت محیطزیست اعلام کرد تا زمانی که گزینهای به جز معدومسازی روی میز است، با معدومسازی موافقت نمیکنیم.
مجید خرازیان مقدم در ادامه گفت: از مسئولان سازمان دامپزشکی درخواست کردیم به ۵ نامه سازمان حفاظت محیطزیست مبنی بر درخواست خونگیری از ببر سیبری برای انجام تست مشمشه که طی یکسال گذشته به سازمان دامپزشکی ارسال شده است، پاسخ بدهند. او ادامه داد: امیدواریم بهزودی پاسخ آخرین نامه درخواست خونگیری از ببر سیبری مورخ ۶/۱۲/۹۳ را از سازمان دامپزشکی دریافت کنیم تا در صورت موافقت آن سازمان با خونگیری، بنا بر نتیجه آزمایش، برای تعیین تکلیف نهایی حیوان اقدام شود و در صورت عدم موافقت سازمان دامپزشکی با خونگیری، دلایل این مخالفت، کتبا به سازمان حفاظت محیطزیست اعلام شود. امیر رستمی، رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هم گفت: گونههای مختلفی از پستانداران مانند تکسمیها، نشخوارکنندگان، گوشتخواران، حیوانات آزمایشگاهی و حتی انسان به بیماری مشمشه مبتلا میشوند و پروتکلی که مسئولان وزارت بهداشت طبق آن نظر بر معدومسازی ببر سیبری دارند از دید سازمان جهانی دامپزشکی تنها برای تکسمیها (نظیر اسب و الاغ و ..) و در مناطقی که بیماری در آنجا به صورت اندمیک وجود ندارد، قابل استناد است و این پروتکل قابل تعمیم به همه موجودات و گونههای حساس به این بیماری نیست کما اینکه در انسان نیز اصل بر درمان است و نه معدومسازی!
او افزود: تکنیکهای آزمایشگاهی مشمشه نیز بر طبق مستندات علمی برای گونههایی غیر از تکسمیها (اسب و الاغ) چندان قابل اتکا نیستند و موارد مثبت کاذب و منفی کاذب نیز محتمل است. ضمن اینکه با توجه به موارد معدود وقوع مشمشه در گونههای وحشی ازجمله گربهسانان وحشی، مطالعه دقیقی روی قابل اعتماد بودن پاسخ نتایج بهدست آمده نیز در جهان انجام نشده است و بهتر است در اینگونه موارد برای جمعبندی نهایی جمیع جوانب کلینیکی و پاراکلینیکی حیوان مورد توجه قرار گیرد.
به گفته این استاد، بیماریهای حیاتوحش، مجموعههای تخصصی جهانی که در حوزه حیاتوحش فعالیت میکنند از قبیل انجمن دامپزشکان باغوحش آمریکا (American Association of Zoo Veterinarians)، اقدامات درمانی را برای گونههای با ارزش در مناطق اندمیک مجاز میدانند و در منابع علمی، لیستی از داروهای موثر از قبیل آنتیبیوتیکها و روشهای درمانی ارایه شده است. رستمی با اشاره به اینکه بیماری مشمشه، قابل سرایت به انسان است، تصریح کرد: تا کنون موارد متعددی از ابتلای همکاران دامپزشک که خصوصا در زمینه طب اسب به کار مشغول هستند به این بیماری در کشور مشاهده شده است که با موفقیت تحت درمان نیز قرار گرفتهاند. رئیس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تصریح کرد: از سوی دیگر با توجه به موارد معدود گزارش مشمشه در گربهسانان وحشی و اینکه این حیوان طی ۴سال گذشته هیچ علایم بالینی از مشمشه بروز نداده حتی اگر در نهایت ابتلای این حیوان به بیماری قطعی شد، نتایج حاصل از مطالعه روی تشخیص و درمان آن، به دانش محققان جهان در زمینه بیماریهای حیاتوحش خواهد افزود.