به علل تنوع، گستردگي و پيچيدگي مشكلات و معضلات اجتماعي، براي رفع يا كاهش مشكلات، يك گروه يا سازمان خاص با افراد محدود، نمي‌تواند كارآيي چنداني داشته باشد. از اين‌رو براي اين‌كه يك سازمان خيريه و عام‌المنفعه بتواند خدمات قابل توجهي به افراد نيازمند ارایه دهد. پذيرش افراد داوطلب به‌خصوص جوانان ضروري است. براي انجام اين مهم، آشنايي هرچه بيشتر با سازمان‌هاي خيريه و عام‌المنفعه و نوع فعاليت‌هاي آنها براي جوانان داوطلب سازمان لازم است.
داوطلبي در امور خاص به اين معنا است كه فرد يا گروهي از اعضاي داوطلب در مراكز خاص از قبيل بيمارستان‌ها، آسايشگاه‌ها، پرورشگاه‌ها، انجمن‌ها و ساير سازمان‌ها و موسسات خيريه به ارایه خدمات داوطلبانه مي‌پردازد. بنابراين براي يك داوطلب موارد زير لازم است:
الف) آشنايي با سازمان‌هايي كه خدمات داوطلبانه را مي‌پذيرند.
ب) آشنايي با نوع فعاليتي كه هر داوطلب مي‌تواند در مراكز فوق انجام دهد.
«معرفي سازمان‌هايي كه خدمات داوطلبانه را مي‌پذيرند و نوع خدمت داوطلبانه‌اي كه هركدام مي‌توان انجام داد.»
موسسات و سازمان‌هايي كه مي‌توانند اين نوع خدمات را بپذيرند، برخي دولتي و بعضي غيردولتي هستند.
الف) آسايشگاه‌ها
الف ـ1) آشنايي با آسايشگاه‌ها
خانواده‌ها به علل مختلفي مايل يا قادر به نگهداري افراد معلول، پيرو داراي ضعف جسماني و رواني نيستند. آسايشگاه‌ها مكان مناسبي براي انجام دادن خدمات بشردوستانه و عام‌المنفعه است. كار در اين‌گونه مراكز صبر و طاقت، از خودگذشتگي و فداكاري بسيار مي‌خواهد يكي از نمونه‌هاي برجسته كار و فعاليت بشردوستانه محسوب مي‌شود. آسايشگاه‌ها بر حسب نوع مشكل و معلوليت افراد به دو دسته تقسيم و
بر حسب سن و جنس تفكيك مي‌شوند.
1ـ آسايشگاه معلولان: اين آسايشگاه وظيفه نگهداري از افراد معلول را برعهده دارد.
2ـ آسايشگاه سالمندان: در اين آسايشگاه سالمندان نگهداري مي‌شوند.
الف ـ2) نمونه‌هايي از نوع خدمت داوطلبانه در آسايشگاه‌ها
هر داوطلب برحسب رغبت و مهارت با هماهنگي مسئولان در هر يك از بخش‌هاي آسايشگاه مي‌تواند در موارد زير با مددكاران و مربيان همكاري کند:
1ـ همكاري با مربيان كلاس‌هاي آموزشي
2ـ بردن افراد به محيط‌هاي باز براي هوا خوري و گردش دسته‌جمعي
3ـ همكاري در زمينه فعاليت‌هاي ورزشي، حركات بدني و پياده‌روي
4ـ كمك و همراهي با كودكان و سالمندان معلول هنگام غذا خوردن و استراحت
5ـ همكاري در انجام مراقبت‌هاي بهداشتي و كمك‌هاي اوليه
6ـ كمك به مطالعه كتاب و كتابخواني براي افراد بي‌سواد و ناتوان
7ـ همكاري در اجراي برنامه‌هاي تفريحي و نشاط‌آور براي آنان
8ـ ساير امور مناسب
ب) پرورشگاه‌ها
ب ـ1) آشنايي با پرورشگاه‌ها
پرورشگاه‌ها محل نگهداري نوزادان، كودكان و نوجوانان بي‌سرپرست است كه به علل مختلف اعضاي خانواده خود را از دست داده‌اند و خدمت به آنان از نمونه‌هاي بارز خدمت بشردوستانه است.
اكثر پرورشگاه‌ها به 3 بخش زير تقسيم مي‌شوند:
1ـ شيرخوارگاه‌ها يا بخش نوزادان و كودكان تا 5 سالگي
2ـ بخش شبه خانواده يا بخش كودكان دبستاني كه در مراكزي به نام شبه خانواده نگهداري مي‌شوند كه در آن‌جا يك پرستار وظيفه مادري را برعهده دارد و كودكان مانند يك خانواده 3 يا 4 نفره يا يك پرستار مادر كه هر 24 ساعت تغيير مي‌كند (با 2 پرستار به صورت شيفتي) زندگي مي‌كنند. در اين بخش‌ها تا پايان دوره دبستان نگهداري مي‌شوند.
3ـ بخش كانون يا بخش نوجوانان و جواناني كه در دوره راهنمايي و دبيرستان تحصيل مي‌كنند. در اين كانون‌ها پسران و دختران به صورت جداگانه با مهارت‌هاي زندگي آشنا مي‌شوند تا در سن جواني به استقلال دست يابند.
ب ـ2) نمونه‌هایي از نوع خدمت داوطلبانه در پرورشگاه‌ها
هر داوطلب برحسب علاقه و مهارت خود با هماهنگي مسئولان مربوط و مربيان پرورشگاه در موارد زير مي‌تواند همكاري کند:
1ـ مراقبت و نگهداري از نوزادان و توجه به وضعيت عمومي آنان
2ـ كمك به تنظيم خواب و غذاي نوزاد
3ـ همكاري در آموزش‌هاي مختلف به كودكان و نوجوانان اعم از آموزش و مهارت‌هاي زندگي، آموزش‌هاي هنري و تقويت دروس
4ـ همكاري در بازديدها و گردش‌هاي دسته‌جمعي
5ـ همكاري در فعاليت‌هاي گروهي، مسابقات ورزشي و برنامه‌هاي تفريحي
6ـ همكاري با مشاور راهنما هنگام بروز مسائل مختلف
7ـ ساير امور مناسب
ج) مراكز شبانه‌روزي ويژه نابينايان، ناشنوايان و كم‌توان ذهني
ج ـ1) آشنايي با مراكز فوق
اين مراكز غالبا وابسته به سازمان بهزيستي هستند و بسياري از كودكان و نوجوانان نابينا و ناشنوا كه با خانواده‌هاي خود زندگي مي‌كنند، به صورت مستمر به اين مراكز مراجعه مي‌کنند تا از امكانات و خدمات تحصيلي، كمك آموزشي، رفاهي و آموزش مهارت‌هاي زندگي و كاريابي آنها استفاده کنند. اين مراكز محل مناسبي براي انجام فعاليت‌ها و خدمات داوطلبانه است.
اين مراكز معمولا داراي بخش‌هاي آموزشي، رفاهي، كاريابي (براي افراد تحت پوشش) و كتابخانه‌ها هستند.
ج ـ2) نمونه‌هايي از نوع خدمت داوطلبانه در اين مراكز
هر داوطلب براساس علاقه و مهارت خود در اين مراكز، در موارد زير مي‌تواند همكاري کند:
1ـ همكاري با كتابخانه نابينايان براي ضبط كتاب‌هاي درسي و غيردرسي
2ـ همكاري در انجام خدمات رفاهي براي نابينايان، ناشنوايان و كم‌توانان ذهني در ارایه لوازم و امكانات موردنياز
3ـ همكاري در اموري كه مستقيما با ديدن و شنيدن در ارتباط است.
4ـ همكاري با مربيان در اموري كه به توانبخشي ذهني مي‌پردازد مانند آموزش‌هاي تقويت ذهن و حافظه
5ـ همكاري با مربيان در كلاس‌هاي ويژه
6ـ همكاري در بخش بينايي‌سنجي، شنوايي‌سنجي، سنجش ذهن و حافظه كودكان
7ـ آموزش نكات بهداشتي در كلاس‌هاي ويژه
8ـ كمك به آنها در انجام امور روزمره خود مانند رفت و آمد و كتابخواني
9ـ كمك به مربيان در برگزاري گردش‌هاي گروهي و تفريحي و فعاليت‌هاي ورزشي براي معلولان
10ـ برگزاري برنامه‌هاي نشاط‌آور
11ـ ساير امور مناسب