شهروند| با این‌که در سال 93 طبق پیش‌بینی مجامع انتخاباتی زیادی از سوی وزارت‌ورزش برای فدراسیون‌های ورزشی تشکیل شده و روسای آنها انتخاب شدند اما بازهم وقتی به روزهای پایانی‌سال نزدیک می‌شویم، این‌طور به نظر می‌رسد که در برگزاری برخی از مجامع انتخاباتی تعلل صورت گرفته و در ماه‌های آینده این تعلل به قیمت از دست رفتن برخی دستاوردهای احتمالی تمام می‌شود. شاید در این میان وضع وزنه‌برداری و بسکتبال که رشته‌های مهم‌تری بوده و سال آینده باید برای کسب سهمیه تلاش کنند، نگران‌کننده‌تر باشد.
قولی که عملی نشد
با این‌که در سال‌های گذشته و دوره قبلی وزارت‌ورزش دائما انتخابات فدراسیون‌های ورزشی به تعویق افتاده و باعث تلمبار شدن آنها برای دوره مدیریت گودرزی در این وزارتخانه شده بود اما قولی که معاونان وی نیز داده بودند، به‌طور کامل عملی نشد. در ابتدای فصل نوشتیم که یکی از سخت‌ترین و مهم‌ترین وظایف وزارت‌ورزش در سال‌جاری با توجه به حجم فدراسیون‌هایی که با سرپرست اداره می‌شدند، تعیین تکلیف فدراسیون‌هاست. در برخی از فدراسیون‌ها نیز به موقع این اتفاق رخ داد اما قولی که معاون وزیر در دی‌ماه سال‌جاری داد و اعلام کرد که انتخابات 10 فدراسیون ورزشی را تا پایان سال برگزار می‌کند، عملی نشد.
ووشو و همگانی، آخرین‌ها
روز گذشته نصرالله سجادی، معاون وزیر ورزش اعلام کرد تا پایان سال فقط انتخابات فدراسیون‌های ووشو و همگانی برگزار می‌شود و بدین‌ترتیب از 10 فدراسیونی که قرار بود تا پایان سال 93 صاحب رئیس شوند، 6 فدراسیون سال 94 را نیز با سرپرست آغاز می‌کنند. پزشکی ورزشی، وزنه‌برداری، بسکتبال، تنیس روی میز، رزمی و بیماران خاص فدراسیون‌هایی هستند که در بلاتکلیفی‌سال را به پایان می‌برند. دو فدراسیون هندبال و اسکی نیز مجامع انتخاباتی خود را پشت سر گذاشتند.
ماه‌ها تعلل برای چه؟
سال 94 که سال کسب سهمیه برای المپیک 2016 ریو به شمار می‌آید، سالی سرنوشت‌ساز برای ورزش ایران محسوب می‌شود. رشته‌ای مثل وزنه‌برداری که جزو 4 رشته مدال‌آور ایران در تاریخ المپیک به شمار می‌آید، ماه‌هاست که در بلاتکلیفی به سر می‌برد. از سویی فدراسیون بسکتبال نیز چنین وضعیتی دارد و مشخص نیست که چرا وزارت‌ورزش برای برگزار مجامع انتخاباتی چنین فدراسیون‌هایی مهمی تعلل می‌کند. البته نباید از اهمیت فدراسیونی مثل پزشکی ورزشی نیز گذشت که در صورت عدم نظارت دقیق روی ورزشکاران ممکن است در بحث دوپینگ برای ورزش کشورمان در المپیک فاجعه‌ای را به بار بیاورد.
در انتظار پاسخ قاطع به یک ابهام بزرگ
شاید برخی ابهامات در خلال کار برخی از کاندیدای فدراسیون ورزشی برگزاری انتخابات آن فدراسیون را به تعویق می‌اندازد اما به نظر می‌رسد راه منطقی‌تر این باشد که از همان ابتدا در چارچوب قانون عمل شود. بحث ممنوعیت حضور اعضای شورای‌شهر در فدراسیون‌ها و همچنین گرفتن مجوز از سوی افراد بازنشسته، با کش و قوس‌های زیادی همراه بوده است. اینکه‌هاشمی در فدراسیون تیراندازی به‌عنوان یک نماینده مجلس توانست به‌عنوان رئیس انتخاب شود، رضازاده را نیز به‌عنوان یک عضو شورای‌شهر امیدوار کرد اما مسئولان وزارت‌ورزش در مقابل حضور رضازاده خیلی جدی‌تر ایستاده‌اند و درواقع این تبعیض ابهام‌هایی را ایجاد کرده است. از طرف دیگر درباره افراد بازنشسته برخورد دوگانه‌ای صورت می‌گیرد و مثلا محمود مشحون بعد از چند ماه موفق به دریافت مجوز شد و می‌تواند در انتخابات شرکت کند.
مشحون: وقتی همه چیز فراهم است، بلاتکلیفی برای چیست؟
محمود مشحون، رئیس سابق فدراسیون بسکتبال در رابطه با بلاتکلیفی چند ماهه این رشته به دلیل عدم برگزاری انتخابات به «شهروند» می‌گوید: «از روزی که من از فدراسیون خارج شدم، دیگر هیچ ارتباطی با مسئولان نداشتم و هر روز در انتظار هستم تا وضع بسکتبال روشن شود. بسکتبال سال آینده رقابت‌های قهرمانی آسیا را در پیش دارد که حکم کسب سهمیه المپیک را برای ما خواهد داشت. قطعا با این وضع که نشان می‌دهد تا 2 ماه آینده بسکتبال به ثبات نمی‌رسد، این رشته ضربه خواهد خورد. مشخص نیست چرا وقتی همه چیز فراهم است و کاندیدا نیز ماه‌هاست که مشخص شده‌اند، کسی اقدام به برگزاری انتخابات نمی‌کند.»
قانون، تنها معیار ثبات
به نظر می‌رسد اگر همه چیز طبق برنامه و قانون پیش برود، ثبات هم به‌وجود می‌آید و دیگر شاهد به تعویق افتادن دایم انتخابات فدراسیون‌های ورزشی و بلاتکلیفی آنها نخواهیم بود. اگر کمی مصلحت‌اندیشی کنار برود و هر کسی در هر جایگاهی که بود، با او طبق قانون برخورد شود و در پایان دوره 4 ساله هر رئیس انتخابات فدراسیون‌ها برگزار شود، تمام شک و شبهه‌ها از بین خواهد رفت.