۲۰۰ سال پیش، برابر با یکم مارس ۱۸۱۵ میلادی، ناپلئون بناپارت، امپراطور تبعیدی فرانسه، از تبعید‌گاه خود، جزیره البا، به فرانسه گریخت تا حکومت را دوباره در دست بگیرد. ناپلئون ۱۰ سال پیش از این واقعه در سال ۱۸۰۵ به اروپا اعلان جنگ داده و طی یک دهه، هلند، بلژیک، قسمتی از پروس، سوئیس و قسمتی از اتریش را ضمیمه خاک فرانسه کرده بود. حمله به روسیه قوا و توان ارتش او را تحلیل برد و موجب شد روسیه، اتریش، ایتالیا، پروس و سوئد، ضمن اتحاد با یکدیگر و جمع‌آوری سپاهی یک میلیون نفری، ارتش ناپلئون را در دشت لایپزیک شکست داده و او را به جزیره البا واقع در جنوب فرانسه تبعید کنند. او پس از ۱۰ ماه از البا فرار کرد، به پاریس رفت و بار دیگر بر مسند امپراطوری فرانسه نشست. بریتانیا و پروس که از بازگشت ناپلئون ناخرسند بودند بار دیگر در واترلو به جنگ او رفتند و پس از شکست قوای فرانسه، امپراطور را به جزیره سنت هلن تبعید کردند. ناپلئون تا هنگام مرگ در سال ۱۸۲۱ امکان خروج از این جزیره را پیدا نکرد. در سال ۱۸۴۰ لویی فیلیپ پادشاه وقت فرانسه، توانست از دولت انگلیس اجازه برگرداندن جنازه ناپلئون به وطن را بگیرد.