شهروند| بزرگداشت اکبر عالمی، استاد استادان از آن مراسمي بود که هنرمندان زیادی مشتاق آمدن به آن بودند و دل‌شان می‌خواست درباره یک عمر تلاش ارزنده عالمی در عرصه عکاسی، سینما و تعالیم او در دانشگاه صحبت کنند. عالمی که از مجری‌گری برنامه «هنر هفتم»-برنامه‌ای که به عقیده بسیاری اثرگذارترین برنامه تلویزیون در رابطه با سینما بوده تا تألیف چند کتاب، تدريس مباحث تكنيكي و تخصصي در دانشكده‌هاي سينمايي، رياست لابراتوار وزارت فرهنگ و آموزش عالي، مسئوليت لابراتوارهاي سازمان صداوسيما و عضویت در فرهنگستان زبان و ادب پارسی را در کارنامه‌اش دارد. اهالی تصویر، عصر جمعه، 8اسفندماه در خانه هنرمندان گرد هم آمدند تا از یک عمر تلاش او در عرصه‌های مختلف تجلیل کنند.
سیف‌الله صمدیان دبیر جشن تصویرسال اجرای این برنامه را برعهده داشت، او حرف‌هایش را با یادداشتی که در متن لوح تقدیر جشن تصویرسال آمده بود، آغاز کرد: «اکبر عالمی، عزیز همیشه اهالی تصویر، حضور زیبا، خلاق و تأثیرگذار شما از اولین شماره مجله تصویر تا دوازدهمین جشن تصویرسال در ۲۲سال گذشته دلگرمی وصف‌ناپذیری است که ۸ اسفند ۹۳ پایان آن نیست، بلکه آغاز دوباره راهی است که در هیچ تقویمی گم نخواهد شد.» و این‌طور ادامه داد که: «امسال هم در دوازدهمین دوره، داوری فیلم جوانان زیر ۲۵سال جایزه محسن رسول‌اف را هم پذیرفت. من درباره معدود افرادی است که می‌گویم معمار کلمه‌اند. یکی از آنها آیدین آغداشلو و دیگری اکبر عالمی است.»
برای بزرگداشت عالمی با سر آمدم
هوشنگ گلمکانی، منتقد سینما هم علاقه زیادی به اکبر عالمی دارد، او در این مراسم گفت: «وقتی گفتند که بزرگداشت اکبر عالمی است گفتم که با سر می‌آیم. فقط می‌خواهم یک کلمه در مورد ایشان بگویم. می‌گویند که آدم‌ها را در سفر بهتر می‌شود، شناخت. ما سفری به ژاپن داشتیم که خیلی خوش گذشت و بی‌اغراق او ستاره سفر بود و هر جا می‌رفتیم با انگلیسی سلیس حرف می‌زد و جلسه را اداره می‌کرد.» سپس به خاطره آشنایی‌اش با عالمی در دانشکده هنرهای زیبا اشاره کرد: «آقای عالمی استادم در درس لابراتوار بود. از وقتی فیلم هشت میلیمتری می‌ساختم لابراتوار کابوسم بود. خیلی از فیلمسازان خاطراتی دارند که فیلم‌هایشان خش برداشته و نابود شده است. ولی فیلم‌هایی که از زیر دست عالمی در آمده چنین مشکلاتی نداشت. با آن‌که مسائل فنی را دوست نداشتم و خیلی از کلاس‌ها را نمی‌رفتم اما به واسطه حضور عالمی درکلاس لابراتوار یکی از دوران شیرین من، حضور در کلاس‌های او بود و باعث شد که این درس را درک کنم. گرچه الان دوران لابراتوار تمام شده و خیلی خوشحالم. اما عالمی آن‌قدر چیز بلد است که در حوزه‌های دیگر سایه او می‌تواند همچنان حضور داشته باشد.»
عالمی به من تذکر داد که قانونمند باشم
گیتی خامنه مجری سال‌های دور تلویزیون نیز به این مراسم آمده بود. اکبر عالمی سال‌ها پیش استاد او در دانشگاه بوده است و خامنه گفت که برای ادای دین به این مراسم آمده است. خامنه زمانی که ۱۷ساله بود کارش را در صداوسیما شروع کرد. او با اشاره به این موضوع و اولین دیدارش با عالمی گفت: «در آن زمان سیستم حراست صداوسیما بسیار سخت‌گیر بود و حتی اجازه نمی‌داد که خوراکی کوچکی با خود به داخل ببریم. من یک روز دوربینی را به داخل بردم و شادمان از این فتح خود مشغول عکاسی از گل‌های محوطه بودم. درنهایت شادمانی که توانسته‌ام سر دوستان حراست را کلاه بگذارم مشغول عکاسی بودم که یکی از پشت به من گفت که این‌جا عکسبرداری ممنوع است و وقتی قانونی را می‌گذارند باید همه قانون‌مدار باشند. این فرد اکبر عالمی بود که به من تذکر داد که قانونمند باشم.»
عالمی عمرش را به خوبی مدیریت کرده است
ابراهیم حقیقی - طراح گرافیک هم یکی از افرادی بود که به مراسم بزرگداشت عالمی آمده بود. او با اشاره به این‌که اول به‌خاطر عالمی به مراسم آمده و دوم می‌خواهد انشایی بخواند، صحبت‌هایش را آغاز کرد: «جایی خواندم در مورد جمله کلیشه‌ای که علم بهتر است یا ثروت، بهتر است بگوییم فقط عمر، مدیریت عمر. کسانی که در مقام عالمی واقع می‌شوند توانسته‌اند عمرشان را خوب مدیریت کنند. عالمی با سواد است، با سواد بودن خیلی مهم است. او خیلی آموخته و بسیار منضبط آموخته است. حوزه سینمای هنری برای او بسیار مهم است. گرچه شروع کارش با نوار فیلم سلوئیدی است، اما اینها را نادیده می‌گیرد و هرجا که قرار بوده قدمی برداشته شود این کار را کرده است. دانایی او به او می‌گوید که باید کاری کند.»
دانش عالمی چند وجهی است
حمیدرضا صدر منتقد و نویسنده نیز در این مراسم به مرور خاطراتش از برنامه هنر هفتم پرداخت و از خاطراتش گفت که همان سال‌ها دانشجو بود و عاشق سینما، همان روزهایی که دانشجوی دانشگاه تهران بود مطلبی درباره مرگ در قطار سریع‌السیر شرق نوشته و به برنامه عالمی دعوت شده است تا درباره آن حرف بزند. از تجربه حضورش در آن برنامه با عالمی گفت و تأکید کرد که اکبر عالمی دانشی چند وجهی دارد و ما جایگاه ویژه‌ای برای او قایل هستیم.
برای یک برنامه 17 کتاب خواندم
اکبر عالمی آخرین نفری بود که برای سخنرانی پشت تریبون مراسم بزرگداشتش حاضر شد و با خواندن بیتی «گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی/ او قلم برداشت حبابی بر لب دریا کشید.» صحبتش را آغاز کرد: «حالا من ۷۰سالم است و می‌گویم به خواب می‌ماند این زندگی، تمام جوهره حرف‌های ابراهیم حقیقی این بود که وقت الماس نیست، کوه البرز را به ما دهند همین دیروز برنمی‌گردد. او خطاب به من گفت که توانسته‌ام دوره جوانی‌ام را مدیریت کنم. وقتی برنامه «هنر هفتم» به من پیشنهاد شد فکر می‌کردم تلویزیون چه قدرت حیرت‌آوری دارد. با ترس مقدس برنامه‌ها را اجرا می‌کردم و می‌گفتم تو میزبانی و میزبان مدام نباید دست در سفره دراز کند. برایان تریسی می‌گفت که وقتی وسط حرف کسی بپری انگار به او پشت پا زدی اما من سعی می‌کردم که تبادل داشته باشم.» عالمی به چشمان دختر و پسرش هم قسم خورد تا بگوید، بعضی اوقات برای یک برنامه ۱۷ کتاب می‌خوانده است. این توضیح او از آن جهت بود که گویا همه فکر می‌کردند که در مورد فلسفه خیلی سواد دارد، سپس ادامه داد: «وقتی درمورد فیلم اسکندر برنامه گذاشتم خیلی‌ها فکر کردند که درس تاریخ خوانده‌ام. درحالی‌که من فقط خیلی کتاب خوانده بودم.» او از ترس‌هایی که برای اجرای برنامه‌هایش داشت هم حرف زد: «اولین ترسم از اساتیدم یعنی هوشنگ کاووسی و خسرو سینایی بود که نکند چیزی را اشتباه بگویم و آنها بگویند که غلط است. دومین ترسم از دانشجویانم بود. در کلاس درس شما فقط درس نمی‌دهی بلکه چیزهایی هم می‌گیری. ترس سومم هم از مردمی بود که مالیات می‌دهند که یک مجری تلویزیونی جلوی آینه جلوه‌گری کند.» عالمی معتقد است زندگی‌اش را با این ترس‌های مقدس ادامه داده است و در ادامه به شرایط کنونی انتقاد کرد: «ولی همین امروز در رادیو می‌شنیدم که مجری گفت «راستیتش». آیا این زبان سعدی و حافظ و مولانا است؟ شما با این زبان دارید به فرزندان ما فارسی یاد می‌دهید؟ ما بچه‌های خود را در خانه می‌گذاریم و می‌رویم. این چه فارسی است که شما یاد آنها می‌دهید.» در پایان این مراسم تجلیل، هدایایی به رسم قدرشناسی به عالمی تقدیم شد.