شهروند| 12 نفر از دانش‌آموزان شین‌آبادی به همراه خانواده‌های‌شان دیروز برای چندمین‌بار مقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع کردند. خبر را «اسرین معروفی»، یکی از دانش‌آموزان مدرسه انقلاب اسلامی شین‌آباد در پیرانشهر آذربایجان‌غربی که 15 آذر سال 91 به دلیل منفجر شدن بخاری نفتی کلاس‌شان در آتش سوختند، به «شهروند» داد. او زنگ زده بود تا بگوید هنوز مشکلات او و 11 نفر از 29 دانش‌آموزی که آن روز، آتش‌سوزی زندگی‌شان را عوض کرد از صبح زود به مقابل وزارت آموزش و پرورش در خیابان قرنی تهران آمده‌اند تا وزیر را ببینند اما از دیدار وزیر خبری نیست. آن‌طور که خانواده‌های این دانش‌آموزان می‌گویند، پرداخت نشدن مستمری بعد از گذشتن دو سال از حادثه آتش‌سوزی شین‌آباد و دیگر مشکلات باعث اعتراض آنها شده است.
«علی صالح»، پدر «نادیا صالح»، یکی از دانش‌آموزان شین‌آباد درباره تجمع اعتراض‌آمیز او و همشهری‌هایش مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش به «شهروند» می‌گوید: «ما از صبح زود به خیابان قرنی آمدیم و خواستیم که با آقای فانی، وزیر آموزش و پرورش دیدار کنیم اما با این‌که می‌دانستیم آقای وزیر در ساختمان وزارتخانه حضور دارد، اجازه ندادند با او دیدار کنیم و گفتند جلسه دارد. سوال ما این‌جاست که در این دو سال و با وجود مشکلات زیادی که ما داشتیم، آقای وزیر جدید یک‌بار هم به دیدار ما نیامده است.» او ادامه می‌دهد: «دو سال از زمانی که به ما قول دادند برای بچه‌هایمان مستمری در نظر می‌گیرند، می‌گذرد ولی هنوز این بچه‌ها مستمری دریافت نمی‌کنند. از طرف دیگر مشکل بیماری پدران این دانش‌آموزان هنوز به جا است. ما در حال حاضر سه روز شین‌آباد و سه روز تهران هستیم و عملا نمی‌توانیم کاری بکنیم. از طرف دیگر وزارت آموزش و پرورش، سه ماه و نیم است که فاکتورهای ما را برای رفت و آمد به تهران و پیرانشهر نداده‌اند و معلوم نیست ما با وجود بیکاری‌مان باید این همه خرج را از کجا تأمین کنیم.» صالح می‌گوید که چون این دانش‌آموزان مرتب برای درمان به تهران می‌آیند و برمی‌گردند، نمی‌توانند درست درس بخوانند و از بقیه دانش‌آموزان کلاس‌شان عقب هستند: «بچه‌ها معلم جدا ندارند و از درس بسیار عقب هستند.» او البته می‌گوید که دیه کامل هشت نفر از این دانش‌آموزان و به توصیه نوبخت، سخنگوی دولت پرداخت شده است.
راک، پدر آمنه یکی دیگر از دانش‌آموزان شین‌آبادی هم دراین‌باره می‌گوید: «هنوز مشکلاتی چون ایاب و ذهاب و رسیدگی به امر درمان در بیمارستان حل نشده است. به عنوان مثال بیمار ما را وقتی از اتاق عمل می‌آید و هنوز کامل به هوش نیامده، مرخص می‌کنند و مریض دیگری برای بستری می‌آورند و کسی پاسخگو نیست.» او از تغییر تیم درمانی فرزند خود و سایر کودکان شین‌آبادی در بیمارستان هم انتقاد کرد.
پدر سیما شادکام هم می‌گوید که «هم‌اکنون دو سال و نیم است که به دلیل پیگیری درمان سوختگی فرزندان خود و تردد دایم به تهران کار خود را از دست داده‌ایم، این در حالی است که دولت به ما وعده داده بود، 500میلیون تومان برای حل مشکلات معیشتی خانواده دانش‌آموزان شین‌آبادی اختصاص یابد که این رقم محقق نشد.» اسماعیل‌پور، پدر آمنه اسماعیل‌پور یکی از دانش‌آموزان شین‌آبادی هم درباره مشکلات این دانش‌آموزان می‌گوید: «علاوه بر مشکل ایاب و ذهاب و درمان، هنوز آموزش و پرورش برای این بچه‌ها معلم برای تدریس خصوصی در نظر نگرفته است. قرار بود مستمری مادام‌العمر برای این دانش‌آموزان فراهم شود که آن هم هنوز محقق نشده است. متاسفانه بسیاری از وعده‌ها عملی نشده است.» حسین احمدی‌نیاز، وکیل دانش‌آموزان شین‌آباد هم می‌گوید که ۱۸ نفر از این دانش‌آموزان هنوز دیه کامل را دریافت نکرده‌اند: «از 18 نفر از این دانش‌آموزان رضایت گرفته شده است تا دیه کمتری به آنها پرداخت شود. از طرف دیگر وزیر آموزش و پرورش وعده داده بود که با این دانش‌آموزان و والدین آنها دیدار داشته باشد ولی با وجود وعده قبلی، این دیدار انجام نشد. دانش‌آموزان شین‌آبادی و والدین آنها انتظار دارند تا دولت تدبیر و امید پاسخگوی مشکلات آنها باشد و حقوق‌شان نادیده گرفته نشود.»
او درباره پرداخت مستمری مادام‌العمر به دانش‌آموزان شین‌آباد هم می‌گوید که این موضوع در بودجه سال 94 در دست بررسی است و در کمیسیون تلفیق نیز تصویب شده است.