سرطان لوزالمعده یا پانکراس یکی از کشندهترین انواع سرطانهاست. این بیماری سالانه بر زندگی بیش از نیم میلیون نفر تأثیر میگذارد و کمترین میزان بقا را در بین سایر سرطانها و بیماریهای بدخیم دارد. اما اکنون یک کشف جدید توسط تیمی از محققان بینالمللی بارقهای از امید را برای درمان این سرطان بسیار کشنده به دنبال داشته است. دانشمندان آمریکایی و بریتانیایی یک نقص ژنتیکی کلیدی را در سرطان لوزالمعده شناسایی کردهاند که میتواند به توسعه درمانی برای این بیماری کشنده منجر شود. در حقیقت نرخ بقای پایین در این بیماری تهاجمی، محققان این مطالعه جدید را بر آن داشت تا علت زمینهای در پسِ گسترش سریع آن را رمزگشایی کنند.
یک مانع بزرگ در مبارزه با سرطان لوزالمعده، تشخیص آن در مراحل پیشرفته است. به گفته متخصصان، نیمی از بیماران بیش از سه ماه پس از تشخیص زنده نمیمانند. رشد و گسترش سرطان لوزالمعده ناشی از توانایی آن در غیرفعال کردن مولکولهای کلیدی در ژن HNF4A است. این ژن برای عملکرد کلی اندامهای حیاتی، ضروری است. اختلال فوق مانع از توانایی این ژن برای کنترل رشد سلولی شده و در نتیجه موجب گسترش بیماری میشود. این فرآیند با عنوان بسته شدن ژن یا متیلاسیون دیانای شناخته میشود. دانشمندان اکنون هدف جدیدی دارند که کشف راههایی برای معکوس کردن اثرات متیلاسیون دیانای است. این کار میتواند منجر به تولید داروهای جدیدی شود که سرطان لوزالمعده را در مسیر خود متوقف میکنند.