مدیرکل نظارت برنمایش فیلم سازمان سینمایی با اشاره به این که «در ابتدای دولت با بیش از ۵۰ فیلم توقیفی یا بلاتکلیف و بیش از چهل و پنج فیلم زیرزمینی و بدون مجوز مواجه بودیم»؛ گفت که پدیده سینمای زیرزمینی به دولت سیزدهم مربوط نیست!
روحالله سهرابی با اشاره به شرایط بغرنج و ناامیدکننده سینما در آغاز دولت سیزدهم گفت: نه تنها در بخش اقتصاد و تعداد مخاطب سینما بلکه در خصوص نحوه حل و فصل مسائل مربوط به فیلمها و سینماگران هم مسئولان سینمایی دولت سیزدهم با انبوهی از موانع و مشکلات مواجه بودهاند که لازم بود حتی از ظرفیتهایی خارج از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جهت حل و فصل موضوعات استفاده کنند. مثلا برای حل و فصل مشکلات فیلمهایی چون «ملاقات خصوصی» که از نظر موضوعی مرتبط با قوه قضائیه بوده است، جلسات متعددی گذاشتیم، یا درخصوص فیلمهایی چون «مصلحت» جلسات مختلفی با مراجع قضایی و امنیتی برگزار کردیم تا در نهایت موفق به حل مشکل فیلم شدیم. مدیرکل نظارت برنمایش فیلم سازمان سینمایی با اشاره به فیلم «قاتل و وحشی» افزود: در خصوص فیلم «قاتل و وحشی» نیز با وجود توقیف چندساله، با برخی مراجع و علما مذاکراتی داشتهایم و پیگیریهایی نیز صورت گرفت که سرانجام موفق به اخذ تائیدیه شدیم. این درحالی است که بدون این پیگیریها این فیلمها و انبوهی از فیلمهای دیگر کماکان گرفتار بلاتکلیفی و توقیف بودهاند. حل مشکل «مست عشق» نیز واقعا کار سخت، زمانبر و طاقتفرسایی بود. به هر حال همانطور که قبلا هم گفتم، در ابتدای دولت سیزدهم با بیش از ۵۰ فیلم توقیفی یا بلاتکلیف مواجه بودیم که از بین آنها میتوان فیلمهای «مصلحت»، «قاتل و وحشی»، «مجبوریم»، «روشن»، «تصور»، «سه کام حبس»، «آخرین تولد»، «گیجگاه»، «خط استوا»، «سینما شهر قصه»، «ستارهبازی»، «مست عشق»، «ورود و خروج ممنوع»، «بیرویا»، «ابلق»، «نبودن»، «ستون ۱۴»، «شین»، «کوچه ژاپنیها»، «احمد به تنهایی»، «آهنگ دونفره»، «سگبند»، «عامهپسند»، «زنانی که با گرگها دویدهاند»، «آه سرد»، «هاوایی» و «ریش قرمز» را نام برد. البته این موارد غیر از حدود پانزده فیلم توقیفی ادوار مختلف است».سهرابی در خصوص فیلمهای زیرزمینی و بدون مجوز نیز عنوان کرد: «سینمای زیرزمینی پدیده تازهای نیست که برخی دوستان با افتخار به این دوره نسبت میدهند و به یک نامزدخاص ریاست جمهوری آدرس غلط میدهند بگونهای که گویا این پدیده حاصل مدیریت سینما در دولت سیزدهم است. درحالی که سینماگران میدانند افرادی در سینما داریم که بیش از بیست سال است چون کارگردانی بلد نیستند با هدف قبلی و بدون مجوز و به صورت زیرزمینی فیلم میسازند و از این طریق در جشنوارهها کاسبی میکنند. همچنین برخی فیلمسازان به دلایل مختلفی چون سازوکار خاص صدور پروانه ساخت یا مسائل دیگر بدون مجوز فیلم میسازند».