طرح نو| سال 1373 به ثبت رسمی رسیدند. زمانی که حمایتهای قانونی از حقوق کودکان پس از پذیرفتن کنوانسیون حقوق کودک مورد توجه قرار گرفت. در آن سالها برای حمایتهای قانونی از حقوق کودکان تلاش چندانی صورت نپذیرفته بود و «انجمن حمایت از حقوق کودکان (irsprc)» ازجمله نخستین انجمنهایی بود که برای حمایتهای قانونی وارد عمل شد. این انجمن در ابتدا با هدف «تبلیغ و ترویج اصول مندرج در پیماننامه جهانی حقوق کودک» وارد عمل شد و کوشید تا در بهبود وضع عمومی زندگی کودکان ایران فعالانه شرکت کند و راههای رسیدن به حداقل زندگی مناسب برای همه کودکان و در جهت رشد جسمی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی آنها گام بردارد. طاهره پژوهش، عضو هیاتمدیره این انجمن، در خصوص سالهای ابتدایی آغاز به کار این انجمن به «شهروند» میگوید: «ما در ابتدا شماره تماسی برای پیگیری کودکآزاری داده بودیم اما این شماره تماس، کافی نبود چرا که پس از این تماسها امکان پیگیری از ما سلب میشد و نمیتوانستیم حمایتهای لازم و کافی را داشته باشیم، چرا که ما دارای توانایی پیگیری قانونی مسائل کودکان نبودیم و از اینرو پس از مدتی تمام تمرکز خود را به سوی مسائل قانونی سوق دادیم و سعی کردیم تا به اجرای دقیق قوانین و اصلاح آنها براساس پیماننامه حقوق کودک به فعالیت بپردازیم.» پژوهش، حرکت در راستای مسائل حقوقی را ازجمله فعالیتهای اصلی انجمن میداند. فعالیتی که کار این انجمن را از سایر انجمنهای مشابه حمایت از کودکان متمایز کرده است. او درخصوص این تمایز میگوید: «ما سعی کردیم تا بیش از هر چیز مطالبهگر حقوق کودکان باشیم. کودکانی که آسیبدیدهاند یا نیازمند کمک و حمایت هستند. از این رو نیز وکالت این کودکان را بهصورت مجانی بر عهده گرفته و پیگیر مطالبات و مشکلاتشان میشویم. در این زمینه نیز از ابتدا مشکلات فراوانی پیشروی ما قرار داشت، چرا که بسیاری با فعالیتهای ما آشنایی نداشتند اما پس از مدتی ما فعالیتهای خود را گسترش دادیم. آمار کودکآزاری را از طریق بیمارستانها و سایر مراکز رسمی پیگیری کردیم و سعی کردیم با خانوادهها و کودکان تماس برقرار کنیم. بسیاری از کودکانی که در چنین شرایط دشواری قرار دارند، وضع تحصیل مشخصی نیز ندارند و سعی کردیم این مورد را نیز در دست بررسی داشته باشیم. در سال 1378 خانه کودک شوش و ناصرخسرو را برای حمایت از کودکان کار تأسیس کردیم تا از این طریق بتوانیم برخی از اصلیترین مشکلات این حوزه را مرتفع سازیم. پس از سالها تلاش در این راستا، حالا بسیاری از کودکان که دارای مشکل هستند، خود با ما تماس میگیرند و ما تلاش میکنیم تا به بهترین نحو به وضع آنها رسیدگی کنیم و بهترین راه را برای رهایی آنها از مشکلی که با آن مواجهند، برگزینیم.» فعالیتهای انجمن حمایت از حقوق کودکان، در بسیاری از موارد توانسته تاثیرات بسزایی را بر جای گذارد. همانطور که پژوهش نیز بر آن تأکید میکند، فعالیتهای حقوقی مستمر این انجمن عاملی شد تا (لایحه پیشگیری از کودکآزاری) نوشته شود و به مجلس راه یابد و کودکآزاری که تا پیش از سال 1373، جرم عمومی نبود، به جرم عمومی بدل گردد. جرمی که همگان پس از اطلاع از آن موظفند آن را به مراجع پلیسی و قضایی اطلاع دهند و در صورت عدم اطلاعرسانی، مورد پیگیری واقع میشوند و درواقع این لایحه را باید ازجمله اصلیترین لوایح در این راستا برشمرد. پژوهش اما یکی از اصلیترین ضعفهای موجود در این راستا را مربوط به عدم آموزش درست دانسته و میگوید: «یکی دیگر از اهدافی که بسیار برایمان دارای اهمیت است و مایلیم تا محقق شود، آموزش حقوق کودک به خود کودکان و بزرگسالان است. در بسیاری از مواقع با مواردی روبهرو میشویم که افراد با ناآگاهی در این زمینه روبهرو هستند. حتی بسیاری از کودکان نمیدانند که برخی از رفتارها با آنها نادرست است و نباید انجام شود و این به دلیل ضعف آموزش است. کودکی که مورد آزارهای گوناگون قرار گرفته، نمیتواند به راحتی از مشکلاتش صحبت کند و مرجع درستی نیز برای رسیدگی به اینگونه موارد وجود ندارد. از این رو ما میخواهیم کودکان بتوانند از حقوق خود دفاع کنند و از طرفی حقوق افراد دیگر را نیز پایمال نسازند. از این رو در کتابهای مدارس و آموزشهای رسمی ما باید این موارد گنجانده شود و قوانین نیز به شکلی اصلاح شده و تغییر یابد که کودکان بدون هیچگونه نگرانی بتوانند از حقوق خود دفاع کنند و این امر تنها در زمانی محقق میشود که ضعف موجود در قوانین کشور در این راستا مرتفع شود؛ امری که ما سالها روی آن مشغول به کار هستیم و امیدواریم روزی قوانین ما برای حمایت از کودکان به نحوی تغییر یابد که کودکان به راحتی بتوانند برای اعاده حقوق خود پیشقدم شده و آن را به دست آورند.»