مضطرب شدن و ترس در چنین موقعیتی، بحران و حادثه پیش رو را تشدید می‌کند. ابتدا حواس خود را جمع کنید و تمام جاده را زیر نظر بگیرید. در صورت شلوغی جاده بوق بزنید، فلاشر را زده و نور بالا را روشن کنید. از اتومبیل‌های کناری بخواهید به دیگر رانندگان هشدار بدهند. اگر همراه داخل اتومبیل دارید از او بخواهید پدال ترمز را چک کند تا اگر جسم مزاحمی زیر پدال بود، آن را بردارد. اگر اتومبیل شما مجهز به کروز کنترل است آن را غیرفعال کنید. روی پدال ترمز ضربه‌های منظم و پیاپی بزنید و هر بار شدت و سرعت خود را تغییر دهید. معمولاً در اغلب موارد با چند بار فشار دادن پدال ترمز مشکل حل می‌شود، مخصوصاً اگر ترمز از مدل ABS باشد. اما اگر مشکل حل نشد، دنده را سنگین کنید. همچنان آرامش خود را حفظ کنید. در چنین شرایطی سرعت شما بر اثر اصطکاک هوا کم کم دچار کاهش می‌شود و شما هماهنگ با این روند دنده‌ها را سنگین‌تر کنید.
اگر این کار را با سرعت انجام دهید اتومبیل شما غیرقابل کنترل می‌شود. اگر اتومبیل‌تان از نوع دنده اتوماتیک است ابتدا آن را در حالت دستی قرار داده و سپس دنده را سنگین‌تر (دنده یک یا دو) کنید. همچنین می‌توانید شیشه‌های اتومبیل را باز کنید تا اصطکاک هوا افزایش پیدا کند. راه دیگر این است که به صورت مارپیچ اتومبیل را هدایت کنید تا اصطکاک جاده و لاستیک‌ها را افزایش دهید. اگر در جاده موانع طبیعی وجود دارند سعی کنید از آن‌ها استفاده کنید، مثلا حرکت به سمت پستی و بلندی‌ها جاده یا برخورد با نهال‌ها و درختچه‌ها. اینجا نگران وارد آمدن آسیب‌ به ظاهر اتومبیل نباشید. پس از کاهش پیدا کردن شتاب اتومبیل و رسیدن آن به کمتر از 30 کیلومتر، خیلی آرام ترمز دستی را بکشید. فراموش نکنید که فعال کردن ترمز دستی در سرعت بالا به قفل کردن چرخ‌ها می‌انجامد. در چنین حالتی احتمال واژگونی اتومبیل صددرصد است. در سرعت‌های پایین نیز احتمال چرخش ناگهانی اتومبیل بالاست.