آنچه در دولت‌های پیشین موجبات نگرانی را فراهم می‌کرد، کسری تامین و ذخایر کالاهای اساسی بود اما در دولت سیزدهم و آغاز فعالیت رئیس‌جمهور شهید، میزان ذخایر کالاهای اساسی از ۲ به ۴ ماه افزایش یافت. در واقع با شروع به‌کار دولت سیزدهم، روند تأمین کالاهای اساسی سرعت گرفت و میزان ذخایر کالاهای اساسی وضع متعادلی پیدا کرد.
به نقل از «ایسنا»، تابستان ۱۴۰۰ دولت سیزدهم درحالی آغاز به‌کار کرد که وضعیت تامین کالاهای اساسی بحرانی بود. طبق آمارهای وزارت صمت، در پایان خرداد ۱۴۰۰ در زمینه تامین روغن خام کشور بیش از یک میلیون تن، تامین شکر بیش از ۶۰۰ هزار تن و برای تامین برنج ۱.۳ میلیون تن کسری وجود داشت.
در اواخر دولت گذشته، کسری گندم کشور هم ۶.۷ میلیون تن و نهاده‌های دامی ۱۲.۸ میلیون تن بود. میزان مازاد تامین شکر در سال ۱۳۹۲ بیش از ۳۵۰ هزار تن و برنج بیش از ۴۰۰ هزار تن بود. در سال ۱۳۹۲ کسری گندم کشور ۱.۹میلیون تن بود درحالی‌که در پایان دولت دوازدهم همانطور که ذکر شد این رقم به ۶.۷ میلیون تن افزایش یافت.
میزان کسری نهاده‌های دامی نیز در سال ۱۳۹۲ حدود ۲.۷ میلیون تن بود درحالی‌که در پایان دولت دوازدهم به ۱۲.۸ میلیون تن افزایش یافت که تامین این حجم عظیم کسری کالاهای اساسی، دولت سیزدهم را در ابتدای کار با مشکل جدی مواجه کرد. این در حالی بود که دولت دوازدهم تمامی ۸ میلیارد دلار ارز ترجیحی مصوب بودجه ۱۴۰۰ را در همان دوره کاری خود مصرف کرده بود و دولت سیزدهم برای نیمه دوم سال ۱۴۰۰ مجوز استفاده از ارز ترجیحی جدید نداشت.
به‌طور مثال، قیمت خرید تضمینی گندم عامل مهمی در خودکفایی کشور در تولید این محصول استراتژیک و ترغیب کشاورزان به فروش گندم به دولت است. با وجود اهمیت خودکفایی در تولید گندم، قیمت خرید تضمینی آن در ۳ سال گذشته متناسب با نرخ تورم تعیین نشده بود. به همین دلیل میزان خرید تضمینی گندم روندی کاهشی دارد. براساس آمارهای رسمی قیمت خرید تضمینی گندم در سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹ به‌طور متوسط افزایش ۱۶.۵ درصدی داشته است. با توجه به اهمیت موضوع، دولت سیزدهم در روزهای آغازین فعالیت خود، افزایش قیمت خرید تضمینی گندم را در دستور کار قرار داد و قیمت این محصول در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با افزایش ۵۰ درصدی نسبت به سال زراعی گذشته ۷۵۰۰تومان تعیین شد.