سازمان انتقال خون ایران از سال 53 که تأسیس شد، رشد فنی و عمرانی گسترده و افزایش آمار اهدای خون قابل توجهی داشته است به نحوی که ایران در حوزه انتقالخون اکنون سرآمد کشورهای منطقه است.
در سالهای آغازین تأسیس سازمان سالانه 124هزار واحد خون دریافت میشد اما با آغاز جنگ تحمیلی این آمار 40 تا 50درصد رشد یافت و تا پایان دفاع مقدس، میزان اهدای خون به 700هزار واحد در سال رسید.
بعد از جنگ رشد آمار اهدای خون با نرخی آهسته بهطور متوسط هرسال 5 تا 7درصد رشد داشته و 2سال است که آمار اهدای خون در کشور به بیش از 2میلیون واحد در سال رسیده است. درحال حاضر شاخص اهدای خون در ایران 27 واحد به ازای هر هزار نفر جمعیت است؛ درحالیکه شاخص اهدای خون در کشورهای درحال توسعه که ما در گروه آنها هستیم 12 واحد است و امیدواریم در سالهای آینده به شاخص کشورهای توسعهیافته نیز برسیم.
پس از تأسیس سازمان، اهداکنندگان حرفهای خون وجود داشتند که در ازای پول خون میدادند، این وضع چندسال پس از تأسیس سازمان بهطور کامل به اهدای خون جایگزین تبدیل شد و چند سالی است که ما به اهدای خون 100درصد داوطلبانه رسیدهایم. رسیدن به اهدای خون 100درصد داوطلبانه از برنامههای ابلاغی سازمان جهانی بهداشت در سال 2020 است، درحالیکه ایران در سال 1386 به این هدف رسیده است. اکنون 74درصد اهداکنندگان کشور، اهداکنندگان با سابقه هستند که 51درصد آنان سالی دو بار و بیشتر و 24درصد آنان دارای سابقه اهدا هستند. مستمر بودن و با سابقه بودن اهدای خون از شاخصهایی است که سلامت خون اهدایی را تأمین میکند.
میزان هپاتیت B،C و HIV در بین مراجعهکنندگان اهدای خون در مقایسه با جامعه طبیعی 10 برابر کمتر است که نشاندهنده برنامه خوب انتخاب و آموزش اهداکنندگان است. سالانه در 20هزار جمعیت تالاسمی، به ازای هر نفر 10 تا 12 واحد خون مصرف میشود، اما سالهاست که حتی یک مورد آلودگی به HIV در این بیماران مشاهده نشده است.