بهاره سروش | هرچند علم هستیشناسی بیشتر در علوم اطلاعات و آماری میگنجد اما، وقتی تعریف آن را در گستره پیگیری مجموعهای از مفاهیم حول محور یک دامنه متمرکز کنیم، یعنی آن را از نگاه فلسفی تعریف کنیم، آن وقت میتوانیم کتابها و موضوعاتی خارج از علوم اطلاعات و رایانه را هم بر آن نسبت دهیم. همین رویکرد است که آنتولوژی را مفهومی چند وجهی بخشیده. با این تعریف نگاه کردن به کتابی با عنوان «هشتسال داستان کوتاه ایرانی» که تمرکز خود را طی یک مجموعه 2 جلدي بر 80سال داستان كوتاه ايراني با بيش از 60 داستان شاخص از 60 نويسنده برجسته ايراني، گذاشته و بهزعم نویسندهاش «حسین میرعابدینی» انتخابي از بهترين داستانهاي كوتاه سالهاي 1300 تا 1380 داشته است را میتوان نگاه کردن بر اثری آنتولوژی محور دانست. کتاب را نشر «کتاب خورشید» با نقل قولی از استاد بهرام بیضایی منتشر کرده؛ که حاوی داستانهای کوتاهی از صادق هدایت، بزرگ علوی، صادق چوبک، محمود اعتمادزاده (به آذین)، بهرام صادقی، عدنان غریفی، ناصر تقوایی، امین فقیری، منیرو روانیپور، جعفر مدرس صادقی و ... است. همچنین آشنايي با چهره، زندگي و شيوه ادبي هر نويسنده، همراه با تحليل و بررسي کوتاه هر داستان، بخشهایی از کتاب را به خود اختصاص داده است. این مجموعه تاکنون به چاپ «ششم» رسیده است.