64 سال پیش، برابر با نوزدهم فوریه 1951 میلادی، آندره ژید، نویسنده شهیر فرانسوی و برنده جایزه ادبی نوبل، در پاریس درگذشت. ژید به مدت نیم قرن حضوری نمایان در عرصه ادب فرانسه داشت و تاثیر شگفت‌آور نوشته‌هایش در سال‌های پس از جنگ جهانی بر اکثر مخاطبان و به ویژه نسل جوان انکارناپذیر است. از آثار مهم او می‌توان به «مائده‌های زمینی»(۱۸۹۷)، «ضد اخلاق»(۱۹۰۲) و «در تنگ»(۱۹۰۹) اشاره کرد، اما این «دخمه‌های واتیکان»(1914) بود که به سبب لحن جسورانه‌اش، شهرتی ناگهانی برایش به ارمغان آورد. در بخشی از «مائده‌های زمینی» آندره ژید می‌خوانیم: «کتاب مرا به دور بینداز، مگذار متقاعدت کند. گمان مبر که حقیقت تو را کس دیگری می‌تواند برایت پیدا کند... به خود بگو که این کتاب هم چیزی نیست، مگر یکی از هزاران شیوه رویارویی با زندگی. تو راه خویش را بجوی...»