شماره ۳۵۰ | ۱۳۹۳ دوشنبه ۲۰ مرداد
صفحه را ببند
هواداران، قصد آشتی با فوتبال ایران را ندارند
بهار پاییزی لیگ برتر

گروه ورزش| تصور می‌کردیم با حضور تقریبا آبرومندانه در جام جهانی، قهر تماشاگران با استادیوم‌ها پایان یابد اما آمار به‌دست‌آمده از تماشاگران هفته دوم لیگ برتر ایران، نه‌تنها کوچکترین تعریفی از کلمه آشتی به ذهن متبادر نکرد، بلکه باعث افزایش نگرانی‌های قبلی شد. طبق آمار به‌دست‌آمده، هفته اول فصل جاری لیگ برتر، کم‌تماشاگر‌ترین هفته اول تاریخ لیگ برتر بود؛ با میانگین تنها 7‌هزار و 600 نفر برای هر بازی. اوضاع هفته دوم از این هم فاجعه‌بارتر جلوه کرد. هر بازی میانگین 6‌هزار تماشاگر داشت و در مجموع 42‌هزار نفر بازی‌های هفته دوم فصل جدید لیگ برتر ایران را از نزدیک دیدند البته در این آمار بازی نفت مسجدسلیمان و پدیده مشهد که با رأی کمیته انضباطی بدون تماشاگر برگزار شد، محاسبه نشد. بازی استقلال‌های تهران و خوزستان در ورزشگاه آزادی با 15‌هزار تماشاگر پرتماشاگرترین بازی هفته دوم بود و جدال فولاد و پرسپولیس در زمین نامناسب الغدیر نصف بیشتر این تعداد (8 هزار تماشاگر) را به استادیوم کشاند تا ثابت شود برند استقلال و پرسپولیس هم این روزها خریداری ندارد. برای یافتن دومین بازی پرتماشاگر هفته دوم باید به سایر دیدارها سرک بکشیم. جدال ملوان و صبا 10هزار تماشاگر داشت و بعد از جدال «استقلال» پرتماشاگرترین بازی هفته بود.
هر سال دریغ از پارسال
در هفته دوم فصل گذشته لیگ برتر، میانگین 14‌هزار و 357 تماشاگر برای هر بازی به ثبت رسید و 65‌هزار نفر بازی استقلال و سپاهان را از نزدیک مشاهده کردند. این اعداد نشان می‌دهد میزان استقبال از بازی‌های هفته دوم فصل جاری نسبت به بازه زمانی فصل گذشته حتی از نصف هم کمتر بوده است. برای رسیدن به دلیل روگردانی تماشاگران از استادیوم‌ها نیاز به آسیب‌شناسی گسترده‌ای است. شاید اصلی‌ترین دلیل، دلزدگی و بی‌محتوایی یا حداقل محتوای تکراری لیگ ماست. پس از تماشای پرگل‌ترین جام‌جهانی تاریخ (البته به‌طور مشترک با جام‌جهانی 1998) مردم ما از تیم‌های محبوب خودشان انتظار فوتبال سطح بالایی دارند اما متاسفانه امکانات سخت‌افزاری مانند چمن مناسب در تضاد با رویاهای فوتبالدوستان است و به همین دلیل تا زمانی که امکانات مناسب برای یک بازی زیبا فراهم نشود، نمی‌توان توقع ديدن فوتبال زیبا را داشت و تا وقتی در روی همین پاشنه زشت می‌چرخد، توقع پر شدن سکوها آن هم از سوی نسل جدید و بحق پرتوقع و با دانش فوتبالدوست، اندکی غیرمعمول و غیرمعقول است. آیا راهی برای بهبود فوتبال زخم‌خورده وجود دارد؟ گذشت زمان به بسیاری از سوالات دشوار
پاسخ می‌دهد.


تعداد بازدید :  229