شهروند| علیرضا نادری، نمایشنامه «کوکوی کبوتران حرم» را امضا کرد. در تالارِ مشاهیرِ تئاتر شهر، نمایشنامه‌ای که سرنوشتی عجیب و غریب داشت، مدت‌ها در محاق توقیف ماند تا اجرا شود و باز سال‌ها طول کشید تا بتواند به انتشار درآید. شاید به همین خاطر است که می‌گوید: «چاپ این کتاب جزو رویاهای من بود که پس از ٦-٥ سال تلاش، سرانجام امسال توسط انتشارات «بوتیمار» به چاپ رسید. داستان «کوکو» برای ما بازتاب وضع ناگوار ممیزی در ایران است. این نمایشنامه به دلایلی برای شورای نظارت، ایجاد حساسیت کرد و ما برای این‌که به این شورا اثبات کنیم که این داستان «چه چیزی نیست»، در چندین جلسه «کوکو» را نمایشنامه‌خوانی کردیم و از آن فیلم گرفتیم و برای شورا فرستادیم تا کج فهمی‌ها را در مورد این نمایشنامه از میان برداریم که متاسفانه موفق نشدیم.»
او به این مسأله اشاره کرد که سکته قلبی‌اش کمک کرد تا در کار نمایشنامه تسریع صورت گیرد: «بعد از سکته قلبی من، تازه گفتند متن نمایشنامه را به آنها برسانم. به جرات می‌توانم بگویم که تا صفحه ۴۵ داستان از ۱۳۶ مورد ایراد گرفتند! که در ۱۳۵ مورد آنها دچار اشتباه و کج فهمی شده بودند و فقط یک مورد ایراد از طرف ما بود. به هر روی «راه ما رفتن به سمت ریشه‌های‌مان است»، در جمعی می‌پرسند چند نفر حاضرند سرنوشت کشورشان را تغییر دهند، همه دست بلند می‌کنند به جز خود پرسشگر. بار دوم دوباره می‌پرسد که چند نفر حاضرند خودشان را تغییر بدهند؟ هیچ کسی دست بلند نمی‌کند به جز خودش! به همین دلیل است که حرکت ما نه به سمت جلو است، نه به عقب می‌شود برگشت. نه به راست می‌شود رفت، نه به چپ. راه ما، رفتن به ریشه‌های خودمان است.»
نادری با اشاره به فرهاد مهندس‌پور که در میان حضار نشسته بود، جمله‌ای را از او نقل کرد: «سال‌ها پیش فرهاد مهندس‌پور چیزی گفت که در خاطر من مانده است که «آیا می‌شود نمایش گالیله را در شرایط خود گالیله اجرا کرد؟» مگر این شرایط گالیله چیست؟ نمی‌شود. مگر این‌که ما آمادگی به جلو رفتن را داشته باشیم. در بسیاری از مکان‌ها و جاهایی که من رفت و آمد می‌کنم، به نظر می‌رسد خورشید سال‌هاست که طلوع نکرده است.»
نویسنده نمایشنامه‌های «چند و چون به چاه رفتن چوپان» و «سعادت لرزان مردمان تیره روز» در قسمتی از سخنانش به صحبت در مورد خودش پرداخت و اضافه کرد: «نادری آدمی بود که همه‌کاری کرد ولی دروغ نگفت. زرنگ بود ولی زرنگی اصلا نکرد چون به اعتقاد من، ما در مورد آدمی، در قبل صحبت می‌کنیم. هرکسی آنچه را که در حال است، به گذشته وصل می‌کند، مشکلی نیست چون چیزی بوده که برای قبل بوده و گذشته ولی بعضی‌ها در گذشته‌اند. من خدا را سپاس می‌گویم که در گذشته نیستم!»
او در پایان با خواندن شعری از فردوسی، صحبت‌های خود را تمام کرد: «سحرگَه،نِگَه کن که تا بشنوی ز بلبل سخن گفتنِ پهلوی»
در بخش بعدی فرهاد مهندس‌پور کارگردان و مدرس تئاتر دیگر سخنران این برنامه در جایگاه منتقد سخن گفت: «اول می‌خواهم بگویم که نمی‌خواهم در مورد این چند موضوع حرفی بزنم. نمی‌خواهم بگویم که نمایشنامه «کوکو» یکی از سیاسی‌ترین نمایشنامه‌هایی است که به زبان فارسی نوشته شده، نمی‌خواهم بگویم که نمایشنامه «کوکو» یکی از مذهبی‌ترین نمایشنامه‌هایی‌ست که تا به حال نوشته شده است، نمی‌خواهم بگویم که ما بیش از چهار دهه منتظر نوشته شدن چنین نمایشنامه‌ای بودیم و نمی‌خواهم بگویم که زمینه‌های تاریخی و اجتماعی که نمایشنامه «کوکو» در آن نوشته شده، چه هستند. استنباط بسیاری از ما این است که نمایشنامه سیاسی نمایشنامه‌ای است که درباره سیاست باشد. همانطور که می‌گوییم نمایشنامه مذهبی نمایشنامه‌ای است که در مورد مذهب باشد. به همین دلیل نمایشنامه های سیاسی ما بد شده‌اند و نمایشنامه‌های مذهبی ما هم دیگر مذهبی نیستند؛ یعنی آرایش‌های سیاسی و مذهبی دارند، ولی نمی‌توان به آنها سیاسی و مذهبی گفت.»
مهندس‌پور می‌گوید: «من قبلا هم یک بار گفته‌ام خیلی خوب می‌شود اگر بتوانیم علیرضا نادری را در طیف هم‌نسل‌هایش مطالعه کنیم. منظورم از خیل بزرگ هم نسل‌ها به‌طور خاص اشخاصی مانند محمد چرم‌شیر و جمشید خانیان است. زیرا هر سه این افراد دارند به درام ایرانی شکلی می‌دهند و طوری این درام را پردازش می‌کنند که بیرون از تصورات ما و دیگر نمایشنامه‌های ایرانی اتفاق می افتد. می‌خواهم در مورد نمایشنامه‌های ایدئولوژیک صحبت کنم. نمایشنامه ایدئولوژیک نه به این معنا که نمایشنامه یک پشتوانه فکری ایدئولوژیک دارد، بلکه به این معنا که نمایشنامه‌نویس در مقام یک ایدئولوگ این نمایشنامه را نوشته است.»
در پایان برنامه که با استقبال خوبی همراه بود، کتاب «کوکوی کبوتران حرم» با امضای علیرضا نادری و دیگر بازیگران نمایش که در برنامه حضور داشتند، برای علاقه‌مندان به فروش رسید. همچنین در این برنامه سه ساعته، هنرمندانی مانند ژاله صامتی، هنگامه قاضیانی، بهناز جعفری، شهره سلطانی، پریسا مقتدی، حمیرا ریاضی و سیف‌الله صمدیان نیز حضور داشتند. نمایش «کوکوی کبوتران حرم» با بازی بهناز جعفری، ژاله صامتی، نسیم ادبی، شهره سلطانی، پریسا مقتدی، ناهید مسلمی و شبنم مقدمی در تالار چارسو تئاتر شهر بر صحنه رفت و علیرضا نادری بعد از آن نمایش دیگری اجرا نکرده است.