مجید سلیمی‌بروجنی کارشناس اقتصادی

واگذاری دو باشگاه پرسپولیس و استقلال طی چند دوره اخیر با حاشیه‌های فراوانی دست و پنجه نرم کرده است.
اما بالاخره طلسم امروز شکسته شد؛ چرا که چندی پیش، سازمان خصوصی‌سازی قیمت کارشناسی دو باشگاه بزرگ پایتخت برای واگذاری به بخش خصوصی را اعلام کرد. 290 میلیارد تومان برای هرکدام از دو باشگاه استقلال و پرسپولیس. قیمتی که ظاهرا از حاصل جمع دو مقوله‌ دارایی‌های ثابت (ورزشگاه و ساختمان باشگاه) و همچنین ارزش برند این دو باشگاه به‌دست آمده است. وزارت ورزش دولت تدبیر و امید از همان روز اول شروع به کارش تاکید ویژه‌ای به واگذاری دو باشگاه بزرگ پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی داشت. با اعلام قیمت پایه دو باشگاه، مخالفان اعلام کردند که اساسا قیمت‌ بالای اعلام‌شده از سوی سازمان خصوصی‌سازی نشانه‌ای است برای نفروختن این دو باشگاه و عده‌ای دیگر هم گفتند دو باشگاه بزرگ پایتخت سرانجام به سرنوشتی شبیه مخابرات دچار خواهند شد و سهم شرکت‌های شبه‌دولتی خواهند شد. با این حال هنوز برای گروهی نحوه قیمت‌گذاری دو باشگاه بزرگ و قدیمی پایتخت‌ جای سوال دارد. اینکه بر چه اساس قیمت دو باشگاه پرسپولیس و استقلال تعیین شده است یا اینکه چطور می‌شود قیمت هر دو باشگاه دقیقا یکسان باشد. البته در این بین عده‌ای از کارشناسان اعتقاد دارند قیمت برند دو باشگاه یکسان ارزیابی نشده و با توجه به تفاوت قیمت کمپ‌های دو تیم ارزش برند باشگاه پرسپولیس بیشتر تعیین شده. به غیر از موضوع قیمت اعلام شده برای دو باشگاه سرخابی که سال‌هاست سود مالی کسب نکرده‌اند و تنها بدهی‌ برای مدیرانشان بجای گذاشته‌اند، نحوه واگذاری این دو باشگاه هم در نوع خودش جالب توجه است.
آنطور که اعلام شده، خریداران این دو باشگاه باید تعهد کنند که بعد از یک‌سال از زمان واگذاری، 20درصد از سهام خریداری شده را به کانون پیشکسوتان این دو باشگاه- که به تایید وزارت ورزش رسیده‌اند- واگذار کند.
البته وزارت ورزش مشخص نکرده که این واگذاری باید به چه قیمتی و با چه شرایطی انجام شود. بعد از آن هم ابتدا باید صلاحیت خریداران توسط نهادهای امنیتی تایید شود و بعد هم هیات‌مدیره‌شان از فیلتر مدیران وزارت ورزش رد شود. شاید برخی از منتقدان حق داشته باشند که به قیمت‌های اعلام شده معترض باشند. اول اینکه هنوز شاهد مناقشاتی درخصوص ساختمان‌های مرکزی این دو باشگاه هستیم. بر طبق شنیده‌ها در زمان مدیریت دکتر دادکان، فدراسیون فوتبال دو ساختمان را به باشگاه پرسپولیس و استقلال بصورت اجاره 99 ساله و نه مالکیت قطعی واگذار کرده است. نکته جالب ماجرا این است که چند ماه پیش برخی از اعضای هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال صحبت از حق قانونی این فدراسیون مبنی بر دریافت اجاره‌ از دو باشگاه کردند. مشابه این وضعیت در مورد ورزشگاه‌‌های تمرینی دو باشگاه نیز وجود دارد و ظاهرا این دو ورزشگاه مدعیانی از بخش خصوصی پیدا کرده‌اند. به هر صورت با تمامی این موارد پروسه واگذاری این دو باشگاه از سوی دولت یازدهم کلید خورده و همگان باید تلاش کنند که این واگذاری به بهترین نحو ممکن اجرایی شود.
ما باید نیم‌گاهی به تجربه واگذاری‌های باشگاه‌های فوتبال در همسایه شمالی‌مان یعنی ترکیه داشته باشیم. کشوری که فدراسیون فوتبالش سه سال بعد از ما تاسیس شد. اما در اواخر دهه 80 میلادی؛ با ورود سرمایه‌گذاران و حمایت‌های همه‌جانبه دولت ترکیه، این رشته پرطرفدار و درآمدزا دچار دگرگونی شد. دولت با اهدای وام‌های کلان با بهره‌ ناچیز و زمان بازپرداخت 30 ساله، امکان سرمایه‌گذاری بخش خصوصی را فراهم کرد.
این حرکت موجب تحول بزرگی در ورزش ترکیه شد و امروز شاهدیم که فوتبال ترکیه شانه‌به‌شانه بزرگان فوتبال اروپا فعالیت می‌کند و بدون‌شک می‌تواند بهترین الگو برای خصوصی‌کردن ورزش کشورمان باشد.